(© foto rechts - Stef Duron) Ze hadden een ander repertoire. De mensen kregen meer interesse voor de romantische De afwerking krijgt zeker een vervolg. Een luit heeft meer snaren dan een gitaar en wordt hier en daar ten onrechte als de voorloper van de gitaar genoemd. Van 1600 tot de barokperiode (1700) werd de luit het meest bespeeld. De luit wordt zeker nog bespeeld. gitaar omdat die minder snaren telde dan de luit en daardoor gemakkelijker te bespelen was. Een luit kan van 11, 16 tot 24 snaren hebben. De vorm van de romantische gitaar doet mij denken aan vrouwelijke vormen … Het heeft niks met anatomie te maken. En ook niet om op je dijen te laten rusten. Het gaat hier eerder om het vergroten van het volume. In de barokperiode speelde men meestal alleen. Nadien werden er ensembles en kamerorkesten gevormd. Daardoor was er meer volume nodig. (© Wikipedia - schilderij - barokgitaarspeelster - Johannes Vermeer - Delft) Na de barokgitaren kwamen rond 1800 de romantische gitaren in beeld, waarvan ik er een zestal heb gemaakt. (© foto onder - Wim Duyck) Vandaar dat ze de gitaar groter gemaakt hebben. Qua volume kennen we de viool, de altviool, de cello en de contrabas. Ieder instrument heeft zijn eigen functie. De ensembles – kwartet of kwintet – samengesteld door die verschillende instrumenten met eigen typische klank produceren samen een volle klank. In de belle-epoque kwamen de concertzalen in opmars en was er meer volume nodig. Bij de Steinway-piano – werden de snaren gekruist en gebruikte men gietijzeren frames om alles veel steviger te maken. Daardoor kon er meer spanning op de snaren gezet worden. Daarna kwamen de grote concertvleugels om nog meer volume te creëren. Aan de muur hangt hier een barokgitaar met natuurlijke snaren die samen met de luit bestond. In de gitaarwereld is net hetzelfde gebeurd. Bij symfonische orkesten hoorden gitaren die meer volume konden geven. Ze werden dus groter en dikker, puur ten gunste van het klankvolume. 7 Toen bestonden er nog geen micro’s en klankversterkers. Stalen snaren op de gitaren gaven nóg meer volume. Wat ik nu opbouw zijn steelstrings, die een scherpere klank geven. Ik ben linkshandig. Is het voldoende om de gitaar te wisselen van kant en de snaren andersom te monteren? Zó eenvoudig is dit niet. Constructief is dit een heel andere gitaar. De gitaar wordt in zijn geheel letterlijk omgedraaid’ Hem gewoon fysisch omdraaien voldoet niet. Belangrijk én interessant om weten is dat een gitaar een bas-kant en een discant-kant heeft. Discant is een muziekterm om de hoge tonen aan te duiden. Tegenover discant staat bas, waarmee de lage tonen worden aangeduid. Bij het frontzicht op een gitaar ligt de bas-kant links en de discantkant rechts, m.a.w. de klank van de snaren verhoogt van links naar rechts, van laag naar hoog, van dikkere snaar naar fijne snaar. De drie fijnere snaren (discant-kant) moeten harder aangespannen worden dan de eerste drie. Dat betekent dat die zijde van de gitaar steviger moet gemaakt worden met aan de binnenkant hogere balkjes. Met deze uitleg weet je dat het niet voldoende is om de snaren gewoon te wisselen voor iemand die linkshandig is. Bij de massaproductie in een gitarenfabriek heeft iedere werknemer op de duur zijn eigen specialiteit en is dus één van de schakels in
8 Online Touch Home