Enkele planten doorgelicht Look-zonder-look (Alliaria officinalis) Groeit overal in bossen, bermen en duinen. Bloeit van april tot juni met kleine witte kruisvormige bloemen. De bladeren, fris en helder groen, licht getand, ruiken naar uien bij het kapot wrijven. Hoogte van de plant: tussen 35 en 100 cm. De zachte blaadjes verschijnen vaak al in februari. Bij een zachte herfst kan men vaak nog eens oogsten bij jonge, bloemloze scheuten in september-oktober. Voor hen die maar matig van knoflook houden, is dit een perfect alternatief als smaakgever, zoals bij de bereiding van lamsvlees. Ook om te versnipperen in een slaatje, samen met daslook en jonge blaadjes van de paardenbloem. Medicinaal heeft Look-zonder-look een ontsmettende, slijmoplossende en reinigende werking. Het kan worden ingezet bij eczeem, astma en bronchitis. Daarnaast is de plant eveneens vocht afdrijvend, en wordt zodoende gebruikt bij reumatische aandoeningen. Lepelblad (Cochlearia officinalis) Het is een klein onopvallend plantje, zelden hoger dan 25 cm, met kleine witte bloempjes en donkergroene hartvormige blaadjes. De smaak is nogal bitter, maar lekker voor wie van een hartig slaatje houdt. Deze plant was vroeger beroemd als de voornaamste bron van vitamine C op lange zeereizen. Ze werd aan boord meegenomen in de vorm van gedroogde bundels of gedistilleerde extracten, ter preventie van scheurbuik. Echt lepelblad is een maagversterkingsmiddel. Het verbetert de spijsvertering. Daarom wordt het ingezet bij zwakke spijsvertering. Van lepelblad wordt een mondwater gemaakt welke geneeskracht heeft voor stomatitis of mondslijmvliesontsteking, aften en tandpijn. Lepelblad kan uitwendig worden gebruikt om de huid plaatselijk te prikkelen waardoor de bloeddoorstroming wordt verhoogd. Muur (Stellaria media) Veel voorkomend ‘onkruid’ op allerlei gronden en vaak aanwezig in moestuinen. Bloeit het hele jaar door met kleine, witte, stervormige bloempjes met 5 kroonblaadjes. De bladeren zijn heldergroen en zacht; de stengeltjes licht behaard. Wordt ten onrechte als een van de meest gehate planten aanzien … maar onbekend is onbemind! Moestuiniers die permacultuur toepassen (en geen gif spuiten!) maken vaak dankbaar gebruik van dit prachtige plantje. Vogelliefhebbers weten alvast dat volièrevogels er gek op zijn! Zonde dat veel mensen dit plantje zomaar op de komposthoop gooien: pure verspilling! Met een klontje boter en een fijngesnipperde sjalot, kunt u de gewassen plantjes lekker aanstoven; afwerken met wat citroensap of nootmuskaat. Heerlijke groente, gratis van moeder natuur! De belangrijkste inhoudsstoffen zijn: saponineglycosiden, de flavonoïde rutine, vitamine C, coumarinen, hydroxycoumarinen, carboxylzuren, triterpenen, vette olie, silicium, magnesium en kalium. Muurkruid is verzachtend, afkoelend en ontstekingswerend. Verder werkt het adstringerend of samentrekkend. Het wordt in de fytotherapie gezien als het beste kruid om jeuk te weren. Deze werking lijkt door de wetenschap niet te kunnen worden bevestigd maar in de praktijk is vogelmuur vaak het enige werkende middel bij huidirritatie en jeuk. Daarom wordt vogelmuur verwerkt in zalven die gericht zijn op het verdrijven van jeuk. In de fytotherapie wordt het bij name ingezet bij de volgende huidproblemen. Eczeem, psoriasis, oppervlakkige ontstekingen, zwellingen, reumatische pijnen, wonden, spataderzweren. Wanneer u bij een volgende wiedbeurt vogelmuur op uw weg vindt, probeer het eens! Het zal u zeker bevallen! Johan Dezutter, Herborist - Fytotherapeut Uitbater tweedehands boekenwinkel ‘t Ezelsoortje - Wulveringemstraat 14 - Beauvoorde Bron: Gids voor de eetbare planten in de natuur, Richard Mabey © bron foto’s - wikipedia 2
3 Online Touch Home