Als kennismaking verwijs ik naar het ‘Place du Tertre’-evenement aan het kasteel. Ik nam aan beide edities deel met potloodschetsen van het kasteel. Het is zo dat ik gedurende talloze vakanties in De Panne (sinds 1970) de mooie omgeving heb afgeschuimd op zoek naar typisch bouwkundig erfgoed om mijn schetsmicrobe op te botvieren. Zo kwam ik in eerste instantie terecht in Veurne, waarvan ik zowat nog een 50-tal schetsen bezit, later in Lo, Houtem en uiteraard ook in Beauvoorde. Op warme zomerdagen was het ideaal om de rust en luwte op te zoeken en het kasteel van onder de boomkruinen te tekenen. Mijn manier van in beeld brengen is een voortzetting van hetgeen mij tijdens m’n architectenstudies is bijgebracht, niet echt het methodisch SintLucasschetsen maar een interpretatie ervan. Ik ben er ter plekke uren aan bezig, bijgevolg zijn het geen vlug-schetsen maar ook geen tekeningen. Door het hanteren van verschillende hardheden door mekaar is het soms aquarelleren met potlood. Voor meer zicht op mijn werk verwijs ik graag naar www.eddyderocker.com waar onder ‘galerij’ een aantal schetsen van Beauvoorde te zien zijn. “Oog voor de natuur, de mens en zijn omgeving!” Geïllustreerd in het midden van dit krantje! Bij voorkeur foto, tekening of schilderij, passend bij het seizoen, … mag ook uit je archief. Met je GSM, iPhone of fototoestel ... Eventueel vergezeld van een eigen stukje poëzie of passend tekstje. Voor àlle lezers, groot en klein! Ook voor jou! © foto en schets - Eddy De Rocker © achtergrondfoto: Gerd Altmann via Pixabay 1
Zomer Ik wou ik was een sprietje gras om met een krekeltje te spelen. Ik wou ik kon een luchtballon en wind en wolken delen. Ik wou ik dacht een zomernacht om sterren op te smukken. Ik wou ik vloog een regenboog om kleuren uit te plukken. Ik wou ik was een waterplas om kinderen lol te trappen. Ik wou ik wil een zonnebril om mijn neus mee op te lappen. Ik wou ik kon een regenton om water op te vangen. Ik wou ook zijn een boskonijn mijn oren laten hangen. Ik wou ik was een serafijn voor altijd zomer zijn. Ludo Coulier © foto & poëzie ‘zomer’ - Ludo Coulier © tekening & achtergrond - Eddy De Rocker - foto rechts
stadsschetsen op locatie per week de norm. biografie + visie Geboren te Gent op 10 juli 1946 Volgt Modern-Wetenschappelijke A aan het Sint-Gregoriuscollege te Ledeberg. Studeert in 1970 af als architect aan het Hoger Architectuurinstituut Sint-Lucas Gent. 1970/71: Tijdens zijn legerdienst in Soest (D) in het gemeentehuis exposerend met ter plaatse gemaakte schetsen. Vanaf eind 1971 startend als zelfstandig architect, vanaf 1983 in samenwerkingsverband. Aanvankelijk als medezaakvoerder actief bij bvba Groep De Rocker, momenteel op rust maar als stille vennoot nog betrokken bij de bvba GDR-architecten. Sinds 1979 tot en met 2001 tevens lesgever waarnemingstekenen / voorstellingstechnieken aan het toenmalig Hoger Architectuurinstituut Sint-Lucas Gent, later Wenk, nu deel uitmakend van de KU Leuven. Daar waar het architecturaal werk van Eddy eerder gericht was op het hedendaagse, voelt hij zich binnen het ontspannende luik van het handtekenen zeer aangetrokken tot het in beeld brengen van historisch bouwkundig erfgoed. Het is tijdens en dankzij die architectuurstudies (1965-70) dat Eddy de schetsmicrobe te pakken kreeg. In het pre-computertijdperk was men als toekomstig ontwerper immers opgeleid om met een “vlotheid des hands” een of ander ‘project in gedachte’ perspectivisch voor te stellen. Daartoe diende als opleiding de tekendiscipline van het “methodisch schetsen” waar de Sint-Lucasscholen zo prat op gingen. Noem het onderdompeling of drill, maar in de kandidaturen waren 5 4 Bovendien moest al wie nog niet getekend had, waaronder uw dienaar, avondles volgen. Op die manier werd de aanvankelijke stugheid bij het tekenen op relatief korte tijd, bij de meesten toch, herschapen naar een vlottere en intuïtieve werkwijze waarbij uiteindelijk een zekere gevoelsmatigheid niet mocht ontbreken. Dit moest voor de student, naar het ontwerpschetsen toe, een subjectieve en persoonlijke verslaggeving van projecten mogelijk maken. De methodische wijze waarop bouwkundige elementen door Eddy in beeld gebracht worden is uiteraard een gevolg van die opleiding en de voorkeur van onderwerp gaat bij hem meestal uit naar stedelijke sites met een picturaal karakter, naar begijnhoven en/of kastelen. Het schetsen gebeurt dus in hoofdzaak ter plaatse en is bijgevolg temperatuursafhankelijk, het is dus een zomeractiviteit! Als aanzet geldt vooral het nastreven en registreren van een zo correct mogelijke, dus objectieve, weergave. De compositorische opbouw van de tekening impliceert naast het kiezen van de locatie vooral een doordachte keuze van standpunt. Vermits de “waarnemer” zijn omgeving ondergaat en het erover gaat om een ruimtelijke context op een plat vlak weer te geven is het beheersen van de perspectivische wetmatigheden daarnaast ook noodzakelijk. Alles begint bij de beeldvorming in functie van de verhoudingen van het schetsblad of, wat men ook noemt, bij het vastleggen van de compositie. Niet te vergeten bij de keuze van een standpunt is de zonnestand (verlopend in de tijd) want de zon kan op een gegeven moment het zicht echt belemmeren. Om de beeldcompositie, naar diepte
werking toe, te bevorderen wordt vaak gebruik gemaakt van voor- en achtergrond. Vermits de zonnestand, dus ook schaduwpartijen, voortdurend wijzigen, worden de schaduwlijnen op een bepaald moment, soms digitaal, vastgelegd. Er wordt tevens getracht, waar mogelijk, om natuurlijke elementen in beeld te brengen om zo de weergave van hoofdzakelijk gebouwen te verzachten. Om de schets te kaderen in de tijd neemt Eddy soms zijn toevlucht tot het integreren van in het straatbeeld occasioneel aanwezige elementen zoals auto’s. Met behulp van het potlood als meetinstrument wordt binnen het gekozen beeld op het model een basismaat vastgelegd. De vooraf gekozen ‘grenzen’ bepalen schaal en plaats van die basismaat op het tekenblad. De basismaat dient om, telkens van tekenblad naar model vergelijkend, de schets verder uit te bouwen, t.t.z. om de ligging van de diverse punten in de ruimte ten opzichte van mekaar vast te leggen. De lineaire opbouw komt tot stand met potloden B tot 3B en neemt bij Eddy zo’n 60 tot 90 minuten in beslag. De afwerkingsfase neemt het grootste aandeel van de schetstijd in beslag al hoeft gemeld dat aanzet- en afwerkingsfase door mekaar kunnen lopen. Voor afwerking worden zowel harde als zachte grafietpotloden gehanteerd. De harde (van 2H tot en met B), afgeplat, voor vlakvulling t.t.z. voor het patineren en de zachte (van 2B t.e.m. 6B) , scherp gehouden, om uitdrukking te geven. Om niet om de haverklap te moeten “scherpen” gebruikt Eddy daartoe verschillende potloden van eenzelfde harden/of zachtheidsgraad. In die afwerkingsfase die zowat minstens 5 uur in beslag neemt, wordt stelselmatig de ziel in de schets gelegd, wordt gevoelsmatigheid ingebouwd, worden klemtonen gelegd, wordt de dieptewerking versterkt, kortom wordt kunde een beetje kunst m.a.w. het objectief verslag wordt verrijkt met de persoonlijke toets. 5 De natuur kan ook tegenzitten, het kan bvb. beginnen regenen, waaien, te koud worden enz … Is de afwerkingsfase pas begonnen, dan wordt er op een geschikter moment teruggekeerd, loopt de afwerkingsfase naar het einde toe dan wordt op atelier de ‘finishing touch’ aangebracht. Het blijft hoe dan ook een beklijvende én uitdagende bezigheid. Anders dan bij het gewone (vlug) schetsen is de aanzetfase eerder frustrerend (omdat er weinig op het blad te zien is) maar gedrevenheid en enthousiasme laaien op naarmate het eindresultaat in zicht komt. Hoe is nu de band met Groot Veurne tot stand gekomen? De Panne is sinds 1958 de vakantieplek bij uitstek voor de familie De Rocker. Eerst met ouders, daarna met echtgenote, kinderen en kleinkinderen, vanaf 2004 als tweedeverblijver. Vanuit De Panne is het maar een kleine stap om tijdens de vakantiemaanden het schilderachtige Veurne en zijn of haar omgeving als schetsgebied te exploreren, hetgeen sinds begin van de jaren tachtig gebeurde met een ruim aantal werken als resultaat. Eddy
1 Online Touch