6

BINNENLANDS BESTUUR - WEEK 39 | 2021 06 NIEUWS RUIMTE DOOR: MICHIEL MAAS Gemeenteraadsleden moeten beter worden betrokken bij de Transitievisies Warmte. Nu gaan vooral ambtenaren en bestuurders daarover. Dat is fnuikend voor het publieke draagvlak, betogen Merel Ooms en Nico van Buren van Platform31. TRANSITIEVISIE WARMTE RAAD ABSENT BIJ DISCUSSIE OVER WARMTEKEUZES In de transitievisie warmte (TVW) geven gemeenten aan op welke manier ze denken het aardgasvrij maken van woningen en gebouwen aan te pakken. Bijvoorbeeld met welke wijken of buurten wordt begonnen en welke vormen van duurzame warmte geschikt zijn om op die plek te gebruiken als vervanging voor het aardgas. Maar ook moet worden gekeken naar betaalbaarheid voor bewoners, en de kansen om grote investeringen in warmte- en energie-infrastructuur te combineren met andere ruimtelijke en sociale opgaven. Eind dit jaar moet iedere gemeente een eerste versie van de transitievisie klaar hebben. Maar waar de Regionale Energiestrategie (RES) in veel gemeenten heeft geleid tot diverse inhoudelijke politieke discussies in de gemeenteraad – bijvoorbeeld over de plekken voor zonneparken en windmolens – komt de discussie over de TVW nog niet van de grond. De betrokkenheid van raadsleden is in het algemeen vrij laag. ‘De informatie die nu beschikbaar is over de transitievisie is vooral op ambtenaren gericht en wordt erg technisch aangevlogen’, zegt Merel Ooms. ‘Bestuurders en ambtenaren willen ‘de vaart erin houden’ en zien de raad meer als een lastige hobbel in een complex proces.’ Maar de gemeenteraad als volksvertegenwoordiging moet juist een centrale rol spelen in het maken van het beleid en keuzes maken voor de verschillende oplossingen, stellen Ooms en Van Buren. ‘Transitievisie Warmte is een politiek proces’ Vooral als het gaat om de keuzes die voor verschillende wijken, buurten en woningen moeten worden gemaakt. Van Buren: ‘Voor elk soort vastgoed kan een andere oplossing mogelijk zijn; of dat financieel haalbaar is, heeft te maken met de schaal waarop je dat doet. Dat geldt bijvoorbeeld voor een warmtenet. Maar of je uiteindelijk die keuze maakt voor zo’n warmtenet, of kiest voor een andere oplossing, is niet alleen gebaseerd op technische feiten. Het is ook een politiek proces.’ EERSTE VERSIE In de eerste versie van de transitievisie staat nog niet hoe alle woningen in een gemeente verduurzaamd moeten worden. De eerste wijken en buurten worden aangewezen die voor 2030 in beeld zijn om van het aardgas af te halen. En het zal nog tientallen jaren duren voordat iedere bewoner daadwerkelijk de woning verwarmt zonder aardgas. Toch waarschuwen Van Buren en Ooms ervoor dat ook aan het begin van het proces besluiten worden genomen die gevolgen hebben voor de rest van de energietransitie. Als een woning van het aardgas af gaat, dan is de kans groot dat de bewoner voor het verwarmen van de woning alleen kan aansluiten bij een eerder gekozen alternatief. Als wordt besloten om in de eerste aardgasloze wijk bijvoorbeeld geen warmtenet aan te leggen, dan wordt de kans dat het net er in de naastgelegen wijk wél komt, een stuk kleiner. Ooms: ‘En gemeenteraadsleden worden door hun kiezers aangesproken op dit soort keuzes. Dan is het des te belangrijker dat zij er ook een grote betrokkenheid bij hebben gehad en kunnen uitleggen waarom voor een bepaalde oplossing is gekozen.’ Van Buren: ‘Bovendien kunnen raadsleden nu nog afspraken maken met het gemeentebestuur over zaken als koppelkansen, door bijvoorbeeld het fysieke werk voor de energietransitie samen uit te voeren met de herinrichting en vergroening van de openbare ruimte. Zoiets moet je regelen voordat de weg opengaat. Maar de raad kan de eigen invloed ook vergroten door het stellen van kaders voor burgerparticipatie of betaalbaarheid. Daar kunnen ze later in het proces dan op toetsen.’ HARD NODIG Ambtenaren en bestuurders hebben de volksvertegenwoordiging hard nodig om dit proces succesvol af te ronden, zeggen Ooms en Van Buren. De warmte

7 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication