JONG&AMBTENAAR ‘Verlangen naar Limburg en relevantie’ L ouis Reinders (28) zocht zijn bijbaantjes van jongs af aan in de horeca: ‘Je begint op je veertiende als afwashulp in de keuken en op je zestiende houd je een dienblad vast.’ Daarna volgde logischerwijs een studie aan de Hogere Hotelschool Maastricht en hij ging werken bij een hotelketen in Amsterdam. ‘Een dynamische wereld waarin je veel contact hebt met gasten, zowel toeristen als zakelijke reserveringen.’ Het draait daarbij om gastvrijheid, maar ook ‘om het schrijven van zwarte cijfers onder de streep’ en ‘de drang steeds beter te presteren’. Louis: ‘Het is een leuke, maar ook heel commerciële wereld. Dat wist ik natuurlijk van tevoren, maar ik merkte na een tijd dat ik er toch wat minder voldoening uit haalde. Ik verlangde naar werk met meer maatschappelijke relevantie.’ Bovendien: ‘Mijn sociale leven speelde zich vooral in Limburg af. Ik ging twijfelen: bouw ik een leven op in de Randstad of ga ik terug naar het gebied waar ik zo van houd?’ Toen hij via via over een traineeship bij NAAM: Louis Reinders LEEFTIJD: 28 jaar FUNCTIE: Projectsecretaris digitale samenleving BIJ: Provincie Limburg OPLEIDING: Hotel Management School Maastricht de provincie hoorde, solliciteerde hij: ‘Korte tijd later zat ik niet meer in een hotel in Amsterdam, maar op een kantoor in Kerkrade.’ Zijn vooroordelen over de overheid klopten helaas, zegt Louis. ‘De dienstverlening aan inwoners kan hartelijker, sneller en efficiënter. Daar kan ik, met mijn achtergrond, het verschil maken.’ Hij is positief verrast door wat de provincie zoal doet: ‘Ik wist echt niet hoe het werkte, had een volledig gebrek aan bestuurlijk inzicht.’ De grootste winst zit ‘m in de veranderende betekenis van zijn werk, zegt Louis. ‘Vroeger regelde ik zaken voor individuen, nu speel ik in op de behoeftes van een grote groep in de samenleving. Dat vind ik erg aantrekkelijk.’ ‘Blij in de Haarlemse rimboe’ V roeger wist ze het zeker: zet mij in een dorp in de rimboe en laat me daar een boek schrijven, dan word ik het allergelukkigst. Na een opleiding maatschappelijk werk en een studie culturele antropologie (met veldwerk in onder meer Ghana) was dat ook zeker mogelijk geweest. Maar het liep anders. Jori Alkemade (30) ging als maatschappelijk werker en projectleider in Haarlem aan de slag. Na een tijd aan de ‘uitvoeringskant’, drong de vraag zich op: ‘Wie maakt dit beleid en hoe kun je dat beïnvloeden?’ Ze werd ambtenaar. Jori: ‘Gemeenten zijn steeds meer bezig met het betrekken van inwoners bij zowel de ontwikkeling als uitvoering van beleid. Dat vind ik als antropoloog mooi: ik wil graag met die mensen naar passende oplossingen zoeken.’ Ze is bijvoorbeeld trekker van een project rond kwetsbare jongeren. ‘We willen bij hen ophalen: waar loop je tegenaan, wat heb je nodig om zelf aan het roer te staan en waar zie je kansen?’ De cultuuromslag binnen de gemeente is in volle gang. ‘Minder beleid maken vanuit kantoor, meer in gesprek gaan met inwoners en gewoon doen! We kijken niet alleen naar cijfers, we willen juist ervaringen horen om beter aan te kunnen sluiten op de vragen van inwoners. Verhalen zeggen vaak meer over de effecten van onze inzet dan alleen harde cijfers.’ NAAM: Jori Alkemade LEEFTIJD: 30 jaar FUNCTIE: Junior programmamanager sociaal domein BIJ: Gemeente Haarlem OPLEIDING: HBO maatschappelijk werk (Hogeschool van Amsterdam); Sociale en culturele antropologie (Vrije Universiteit) Haar werkgever geeft haar alle ruimte om zich verder te ontwikkelen. ‘Ik heb een tweedaagse rond leiderschap gevolgd en start begin volgend jaar met een leergang organisatieantropologie, waarbij je kijkt hoe je bestaande culturen in een organisatie kunt herkennen – en zo nodig veranderen.’ En hoe zit het nu met het verlangen naar de rimboe? ‘Ik zie dit werk als een mooi avontuur, dus voorlopig ben ik blij in de Haarlemse rimboe.’ 40
41 Online Touch Home