88

JONG&AMBTENAAR Drie jaar geleden was de gemiddelde leeftijd van een ambtenaar bij de gemeente Stichtse Vecht 48 jaar. Van de 400 medewerkers waren er maar zes (!) jonger dan 30 jaar. ‘Verjongen was hier héél erg nodig’, zegt directie-adviseur Jessica de Wit (29), een van de aanjagers van een zeer radicale en geslaagde verjongingsoperatie. ‘ONZE JONGSTE AMBTENAREN ZITTEN NOG OP SCHOOL’ D e jongste ambtenaren van de gemeente Stichtse Vecht zitten nog op de middelbare school. ‘Drie slimme dames van 16 jaar. Ze zijn voor 8 uur bij ons in dienst.’ Is dat nou niet een voorbeeld van enigszins doorgeslagen beleid? Jessica de Wit: ‘Zij vielen op tijdens hun maatschappelijke stage, onder meer door hun duidelijke mening. Je kunt natuurlijk honderd redenen bedenken om het níet te doen, maar we wilden het tóch uitproberen.’ ‘Een handdruk zegt meer dan honderd titels’ Dus ging het drietal als bijbaantje geen vakkenvullen bij de Albert Heijn, zoals veel van hun leeftijdsgenoten, maar legden ze de eed af en hebben ze nu een mailaccount van de gemeente. Wat dat oplevert? ‘Ze zijn junior-adviseur. Als er wordt gepraat over de herinrichting van een wijk, zitten er nu ook mensen van 16 aan tafel, die denken totaal anders dan iemand van 30. Verfrissend.’ Waar het uiteindelijk om draait: ‘Als je als overheid zelf niet representatief bent, dan kun je ook geen representatief beleid maken.’ Inmiddels is 25% van de gemeenteambtenaren van Stichtse Vecht jonger dan 35. De Wit: ‘Daarmee is het niet klaar. We zijn natuurlijk ook breder met inclusie en diversiteit bezig.’ GESTOLDE ORGANISATIE Het voelde in 2015 alsof ze in een ‘gestolde organisatie’ terechtkwam, omschrijft Jessica de Wit. ‘Ik werd er niet blij van. Je merkte dat mensen niet gewend waren aan verande88 ring. Dingen waren al snel ingewikkeld, het was allemaal gauw te veel.’ Het management deelde haar opvatting dat verjonging van de eigen organisatie urgent was. ‘Zo’n dramatische achterstand loop je natuurlijk niet in door af en toe een trainee binnen te halen. De directie steunde het idee dat we radicale keuzes moesten maken.’ Radicaal gedrag zit niet erg in het DNA van de overheid, stelt De Wit: ‘Dat vinden we ongemakkelijk’. Waar vind je jonge ambtenaren? De Wit: ‘We zijn als jongeren op de Carrièrebeurs zelf aan de slag gegaan. Hebben heel veel mensen aangesproken: wat kun jij, wat heb je de overheid te bieden?’ Een soort sleepnet-techniek, omschrijft ze. ‘Soms voel je instinctief: dit is een kanjer. De diploma’s, cv’s en werkervaring hebben we radicaal los gelaten. We zochten naar mensen die je graag aan je organisatie wilt binden, waarvan je denkt dat ze erbij passen. Het ging om een cultural fit.’ Die vermoedelijke kanjers kregen een ‘wildcard’ voor een inhouse-dag op het gemeentehuis. INTEGRALE SOLLICITATIE De kennismakingsdag was eigenlijk één integrale sollicitatie, zonder dat expliciet te maken. ‘We hadden de indeling van de dag bewust vaag gehouden. Werken bij de overheid ís soms vaag: kun je daar mee omgaan? De receptie, de bodes: ook zij waren aanwezig en letten op het gedrag van de kandidaten: hoe komen ze binnen, zijn ze vriendelijk?’ Maar je kunt toch niet zomaar alle functie-eisen loslaten? ‘Dat je jarenlang dezelfde functie-eisen nodig zou hebben, is klassiek gedacht. Iemand met een eigen bedrijf op het gebied van vitaliteit, stroomde in als landschapscoördinator. Qua cv misschien de laatste die je op zo’n functie zou zetten, maar het is iemand die goed met mensen kan praten. Dat je niet alles uit het kadaster paraat hebt, is niet erg; hij weet

89 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication