JONG&AMBTENAAR ‘ In Twente meer waar voor je geld en je kunt je onderscheiden’ ‘ BUITEN DE RANDSTAD GEBEURT OOK VEEL’ Enschede vindt zichzelf keer op keer uit, vertellen Anke Endeman en Werner Gerritsen. Hun stad is spannend en veelzijdig, al komt succes niet aanwaaien. I n meerdere opzichten is Enschede de “hoofdstad” van oostelijk Nederland. Op bestuurlijk, economisch, cultureel en onderwijsgebied heeft de stad een centrumfunctie. Als collega’s versterken Anke en Werner die rol door te werken aan stedelijke ontwikkeling, het culturele- en ondernemersklimaat en citymarketing. Twee momenten van rampspoed droegen volgens Werner bij aan de huidige ontwikkelingen: een brand in 1862 die de stad in de as legde, en de vuurwerkramp in 2000, die een complete volksbuurt wegblies. ‘Door die eerste grote brand was Enschede een blanco canvas voor de textielindustrie. Er volgde een periode vol trots en zelfvertrouwen, tot eind jaren vijftig de neergang inzette.’ De vuurwerkramp betekende een nieuwe klap, maar was meteen de start van iets anders. “Ground Zero” (de voormalige wijk Roombeek) is nu een hippe buurt. Het nog resterende industrieel erfgoed wordt gekoesterd, in plaats van gezien te worden als lastig bezit, rijp voor de sloopkogel. Dat is wel eens anders geweest. De houding nu, volgens hem: ‘Niet voortdurend achterom kijken, maar ook niet doen of het er nooit geweest is. De respectvolle omgang met het verleden maakt veel energie los. Precies wat we willen en benadrukken. Het ontbreekt ons aan niets: fantastische horeca, winkels, een mooie woonomgeving, cultuur. Het is hier minder druk en betaalbaar. Meer waar voor je geld en ruimte om je vleugels uit te slaan en je te onderscheiden.’ VEEL GEÏNVESTEERD ‘Het beeld is dat het allemaal in de Randstad gebeurt’, vult Anke aan. ‘Maar hier is veel geïnvesteerd. Alleen hebben onze podia, musea en theaters niet allemaal het edgy karak64 ter waar veel jonge mensen, in het bijzonder studenten, naar verlangen.’ Waar denkt ze dan aan? ‘Creatieve broedplaatsen, atelierplekken, optredens en exposities, een alternatieve filmprogrammering. Van dat soort clusters kunnen we nog wel wat meer gebruiken. Door de gemeente wordt daar samen met ondernemers en anderen hard aan gewerkt.’ Anke komt uit Twente maar Enschede is niet haar geboorteen woonplaats. Zoals velen voelt ze zich Twentenaar, niet eerst Diepenheimer of Overijsselaar. Ze verliet Twente op haar achttiende om te studeren. Als productieleider van dancefestivals werkte ze daarna in de Amsterdamse festivalwereld, en daarna als hoofd productie bij een theatergezelschap. Als moeder van een jong kind (nummer twee is onderweg) keek ze uit naar minder onregelmatigheid en gebroken nachten. ‘Mijn vriend komt ook uit Twente. We besloten terug te keren naar onze roots. Een van de eerste vacatures waar ik enthousiast van werd betrof de opgave om wegtrekkende jongeren te behouden voor de regio en anderen van buiten de provincie te trekken’, zegt ze over haar huidige baan. ‘Dat is een grote opdracht van ons team.’ HUNKERTUKKER In zekere zin is Anke zelf een “hunkertukker”, plaagt Werner, waarop zij een gezicht trekt: ‘“Jongeren vinden dat woord verschrikkelijk.’ Het geeft evenwel goed aan wat er mee bedoeld wordt: de binding van oorspronkelijke Twentenaren met hun regio. Dat sentiment zet veel vertrekkers in een nieuwe levensfase aan tot terugkeren. Mooi, want de regio smacht volgens Werner naar hoogopgeleiden die zich er vestigen of na hun studie blijven hangen. Randstedeling. Brabander of Tukker, kom maar op.
65 Online Touch Home