WATERLAND TWEE PETTEN, ÉÉN BOUWHELM Drie petten heeft Nicole Ploeger (26) op, waarvan één eigenlijk een bouwhelm is. Maar die ligt meestal in de kast op kantoor. Bij de gemeente Waterland is Nicole zowel handhavingsjurist, projectleider woningbouw als ambtelijk voorbereider van de nieuwe Omgevingswet. Een drukke job. Of gedragen de Waterlanders zich zo keurig en wordt er weinig gebouwd? ‘H et is inderdaad een pittige baan’, lacht Nicole. ‘Gelukkig heb ik als handhavingsjurist een toezichthouder die de constateringen voor mij doet. Soms moet ik naar de rechtbank, maar in principe valt dit mee. En voor mijn functie als projectleider hoef ik slechts sporadisch bouwprojecten te bezoeken. Wel heb ik er attributen voor, zoals een bouwhelm en een hesje. Maar die liggen meer in de kast dan dat ik ze op heb.’ De drie functies laten zich goed verenigen in één baan, vertelt Nicole. Vooral de afwisseling telt. Projectleider worden was geen kwestie van carrièreplanning. De Omgevingswet en handhavingsjurist passen wel bij haar opleidingen hbo rechten en master staats- en bestuursrecht. INFORMELE AANPAK Nicole: ‘Op dit moment kost de implementatie van de Omgevingswet mij veel tijd, voor bezoek aan congressen en afstemmingsbijeenkomsten met de regio. Mocht de hoeveelheid werk toch uit de hand lopen, dan mag ik juridische dossiers uitbesteden aan een extern juristen kantoor.’ Vindt ze het niet moeilijk om de burgers van Waterland steeds lastig te vallen met juridische procedures? In de samenleving is regelmatig kritiek op gemeenten die burgers soms voor niet-belangrijke zaken dwingen tot de hoogste rechters. ‘In principe vertegenwoordig en adviseer ik het college, dus neem ik niet zelf de besluiten’, vertelt Nicole. ‘Als handhavingsjurist vind ik het belangrijk om er met de inwoner zelf uit te komen, als die mogelijkheid er is. Ik heb liever een informele aanpak dan een gang naar de rechter. Dat is ook efficiënter, een rechtsgang duurt vaak jaren. En als er een juridische middenweg is, dan adviseer ik dit het college zeker. Daarentegen zijn regels er niet voor niets, die moeten gewoon nageleefd worden.’ STEVIG IN DE SCHOENEN ‘Een informele aanpak wordt ook steeds belangrijker, bijvoorbeeld in het omgevingsrecht. Daar maakt het zelfs deel uit van het beleid. Je hoeft dan niet meer bij een rechter aan te komen als je niet eerst serieus met de burger hebt gesproken. Zo ga je in gesprek met iemand die een illegaal bouwsel heeft. In principe moet het gesloopt, maar samen kun je toch kijken of er mogelijkheden zijn.’ Roepen dit soort gesprekken niet veel irritatie op? ‘Mensen zijn niet altijd blij met mijn komst. Maar ik verkies een persoonlijk gesprek boven een juridische brief. Zo creëer ik begrip. Het is inderdaad geen functie die voor iedereen is weggelegd. Je moet er wel stevig voor in je schoenen staan.’ 95 JONG&AMBTENAAR
96 Online Touch Home