KOM JE HOK UIT! ‘I k wil impact maken en ga te werk als verbinder’ zijn vaak uitgesproken intenties die ik terugkrijg als ik jonge ambtenaren vraag: waarom werk jij bij de overheid? Het antwoord ‘impact maken’ is naar mijn idee weinigzeggend. Kan het niet specifieker en concreter? Vaak blijven wij ambtenaren hangen in het signaleren van zorgwekkende problemen en onderwerpen. De samenleving, andere ambtenaren en de politiek worden overbelast met rapporten, nieuwsartikelen, podcasts en interviews. Vaak staat daar ook nog eens hetzelfde in. Maar die vertellen niet het verhaal over wat we doen aan de vraagstukken waarom het draait. MITCHELL HENDRIKS LEEFTIJD: 30 FUNCTIE: voorzitter; senior beleidsmedewerker Organisatie & Besturing BIJ: Stichting FUTUR voor Jonge Ambtenaren; ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties OPLEIDING: HBO bachelor design management - bachelor of arts & economics. Ik werk zelf bij de rijksoverheid, het ministerie van Binnenlandse Zaken om preciezer te zijn. Daar houd ik mij onder meer bezig met de centrale ‘sturingsfilosofie’. Dat komt erop neer dat wij ons als centrale overheid anders willen organiseren, ons beter willen afstemmen op maatschappelijke vraagstukken die spelen. Dat begint bij empathisch vermogen. Niet alleen beter luisteren, maar in dialoog gaan en die gesprekken ook laten landen in je beleid en advisering. We schrappen nu vaak de context en slaan problematiek plat. Tegelijkertijd weten we dat de vraagstukken enorm complex zijn geworden. Zeker binnen de rijksoverheid moet alles korter dan kort. Kamervragen in twee zinnen bijvoorbeeld, niet één tot twee alinea’s. Hierdoor verdwijnen de context en de input van de buitenwereld. Terwijl die juist essentieel zijn om het verhaal te laten begrijpen door ambtenaren, politiek en om ervoor te zorgen dat samenleving zich herkent. Context schrappen vind ik een groot gevaar. Een ander deel van het antwoord is volgens mij: blijf niet zitten in je Haagse kantoor. Kom je hok uit! Vertel en laat zien wat je doet. Voordat ik bij de rijksoverheid ging werken, was de provincie Zuid-Holland mijn werkgever. Samen met ondernemers en kennisinstellingen werkte ik aan een innovatieve glastuinbouwsector. Voor een relatief klein bedrag wisten we ervoor te zorgen dat rondom kassen in de gemeente Lansingerland nu allerlei planten groeien die de biodiversiteit versterken. Traditioneel worden de kasranden kort gemaaid om onkruid en plantenziekten in de kas te voorkomen. De gezonde kasranden lieten zien dat zowel binnen als buiten de kas het klimaat verbeterde. Zonder de betrokkenheid van ambtenaren die strategisch de lange termijn en meerdere belangen benadrukken was dit niet gelukt. Kortom, vertel over je relevantie van je werk! Een ander voorbeeld: ons team organiseerde verschillende sessies op locatie. Niet in een vergaderzaaltje of conferentieoord, maar in een café of in een basisschool. We nodigden een grote diversiteit aan mensen uit. Van ambtenaar tot kunstenaar, van uitbater tot student en van caissière tot Tweede Kamerlid. Iedere deelnemer had zijn eigen verhaal en opvatting over hoe we als overheid zouden moeten werken aan een Nederland dat fijn is voor iedereen. Verschillende verhalen, één gemene deler: vertrouwen. Mensen willen kunnen bouwen op de overheid. Andersom mag de overheid mensen meer vertrouwen. Laten we daar samen aan werken, door onze werkzaamheden concreet te maken. Dat begint met duidelijk communiceren. Zonder wolligheid en jargon. Zelf heb jij vast vergelijkbare verhalen. Die hoop ik, als voorzitter van FUTUR, in deze editie van JONG & Ambtenaar te lezen. Laat ons werken aan zoveel mogelijk goede voorbeelden! 86
87 Online Touch Home