kopPoldervroedvrouw Blik op wielen Gewetensvraag COLUMN Blik op Zeewolde - oktober 2018 Onlangs werd ik geïnterviewd voor de Volkskrant, en wel voor de rubriek: ‘Die ene patiënt…’ De journaliste dacht dat ik vast wel een pakkend verhaal voor haar rubriek zou hebben. Ik dacht na welke anekdote in aanmerking zou komen en antwoordde assertief: Vooropgesteld: ik noem mijn zwangeren nooit ‘patiënt’, zwanger zijn is immers geen ziekte… en ik ben niet academisch geschoold, ik ben slechts verloskundige, vroedvrouw. En na al die jaren noem ik mezelf graag ‘vroede vrouw’, wat wijze vrouw betekent. Mijn keuze viel op Jorien, haar man en dochter Fenne. Het gaat over de maakbare wereld, of eigenlijk het onmogelijke ervan. Over onvoorwaardelijke liefde voor je kind en vertrouwen. Het stuk stond 22 september in de zaterdageditie van de Volkskrant, en is uit mijn mond opgetekend door Ellen de Visser, journaliste. Die ene patiënt… Het was haar eerste kindje en niets wees op problemen. Kort daarvoor was ze met haar man naar ons dorp verhuisd. Ze hadden allebei een drukke baan, een vol leven. Twee mensen met een carrière, afkomstig uit de grote stad, ik schatte ze anders in, dat geef ik toe, en werd verrast door de beslissing die ze zouden gaan nemen. Bij de eerste echo, ze was toen tien weken zwanger, leek alles nog in orde. Maar toen ze in het naburige ziekenhuis de twintig weken echo liet maken, belde de gealarmeerde echoscopist onmiddellijk de gynaecoloog. Die zag op de beelden al snel wat er aan de hand was: de ongeboren baby had een open buik. Er zat een gat bij de navel waar de darmen doorheen kwamen. Die lagen in een vlies buiten het lijfje. Het kindje had bovendien een hartafwijking. Hij stelde vrijwel meteen voor om de zwangerschap af te breken. Dit is ernstig, zei hij, je kunt het nu nog laten weghalen. Er zijn ouders, weet ik, die liever geen kind met een handicap willen en tot een abortus besluiten als de echo een afwijking aantoont. De samenleving lijkt ook kritischer geworden. Wie nu nog een kind met Downsyndroom krijgt, moet zich bijna verantwoorden. Maar deze jonge ouders reageerden fel, bijna emotioneel op het voorstel van de gynaecoloog. Weghalen? Daar was geen discussie over mogelijk. Dat gaat níet gebeuren, zeiden ze. Hun kindje werd geboren op Bevrijdingsdag. Het was een meisje, ze noemden haar Fenne. Ik was er niet bij, de bevalling vond plaats in het academisch ziekenhuis een stuk verderop. Omdat ik voor een vergadering van onze beroepsvereniging in de buurt was, besloot ik om langs te gaan. Ze lag nog bij te komen van de bevalling, haar dochter was meteen geopereerd, de ingreep was veel eenvoudiger geweest dan de artsen vooraf hadden ingeschat. Het gat in de buik was gesloten. De hartafwijking bleek mee te vallen. ‘We hebben het er daarna nog vaak samen over gehad: zij waren zo sterk dat ik me gesterkt voelde. Zij kozen voor het leven van hun kind en gaven daarmee een krachtige boodschap af, een antwoord op de gewetensvraag die meer jonge ouders te verduren krijgen. Nu prenataal onderzoek zoveel afwijkingen aan het licht kan brengen, en de beslissing voor een abortus begrip ontmoet, lijkt het alsof de wereld maakbaar is geworden. Maar als ongeboren kinderen een handicap hebben, betekent dat nog niet dat hun leven waardeloos is. Bij deze aanstaande ouders kwam de keuze om hun kind niet geboren te laten worden niet eens in hen op. Je moet best sterk in je schoenen staan als een gynaecoloog zo’n sombere boodschap brengt en een abortus suggereert. Je weet bovendien helemaal niet wat je te wachten staat, hoe ernstig de handicap zal zijn. Ik ging ervan uit dat een kind met een handicap niet in het leven van deze hardwerkende mensen zou passen, maar daar heb ik me mooi in vergist. Het heeft mij geleerd dat wij nooit vooruit kunnen lopen op andermans keuze. Ik heb weleens overwogen om de gynaecoloog aan te spreken op zijn opmerking van toen. De problemen die hij voorzag, zijn uitgebleven. Fenne is nu een lief en vrolijk meisje van 8 jaar. Ze mist aan een kant haar buikspieren maar daar kan ze, dankzij fysiotherapie, mee omgaan. Over de hartafwijking is ze heen gegroeid. Als het maar gezond is: hoe vaak dat niet gezegd wordt tegen aanstaande ouders. Het is een wens die we veel te makkelijk uitspreken, weet ik nu, een cliché waar niks van klopt. Deze ouders hebben me laten zien hoe groot en onvoorwaardelijk de liefde voor een kind kan zijn.’ @poldervroedvrou Marianne Wigbers is al ruim een kwart eeuw verloskundige in Zeewolde. Ze schrijft over haar belevenissen voor verschillende zwangerschapssites en houdt een blog bij. Via Blik op Zeewolde gunt zij Zeewoldenaren een kijkje in het leven van haar alter ego Poldervroedvrouw! Testverslag Alfa Romeo Stelvio Quadrifoglio Dit is een auto van Auto Palace Harderwijk gevestigd aan de Zuiderbreedte 6. DEALER.PEUGEOT.NL/AUTOPALACE-HARDERWIJK Eenspan 41, 3897 AL Zeewolde | T. 036 525 5757 06 215 854 65 | M. info@autobedrijfvanderknaap.nl I. www.autobedrijfvanderknaap.nl OCCASIONS - ONDERHOUD - REPARATIE - APK "De remschijven zijn waarschijnlijk groter dan een big Italian pizza" BROEKHUIS ZEEWOLDE VOOR ONDERHOUD VAN ALLE MERKEN BROEKHUIS JAARBEURT + APK KEUZE UIT RUIM 1.250 OCCASIONS GRATIS HAAL EN BRENG SERVICE Broekhuis Zeewolde Mast 19 | (T) 036 - 522 35 66 JWS broekhuis.nl Column PEUGEOT 106 1.1 ACCENT 133.894 km, 1999, benzine, 60 PK, 5-deurs, radio cd-speler, elec. ramen, centr. deurvergr, enz. € 1.200 Schepenveld 15, Zeewolde werkplaats (036) 522 17 38 showroom (036) 522 47 10 www.vakgaragejws.nl Vanaf €229,Incl. BTW Plan online via broekhuis.nl LEVERING VAN ALLE BROEKHUIS MERKEN! kop FORD FIËSTA 1.0 STYLE 75.279 km, 2014, benzine, 65PK, 5-deurs, navigatie, airco, start/stop systeem, radio/cd, bluetooth, enz... € 8.950
7 Online Touch Home