April 2020 | Zicht op Steenwijk Van de boerderij... In de vorige column heb ik beweringen gedaan die inmiddels geloochenstraft lijken te worden. In verband met duurzaamheidsvraagstukken worden we geacht anders te gaan leven en productiemethodes zodanig te veranderen dat de wereld nog een poosje langer mee kan. De kern van het verhaal was dat ervaren (een mooier woord voor oudere) boeren moeite hebben om afstand te nemen van de al decennia lang toegepaste werkmethodes. Maar de mensheid, en daar vallen alle boeren ook onder, jong en oud, blijkt veel flexibeler te zijn dan we dachten. Dat is iets wat het Coronavirus wel heeft bewezen. Het is woensdagochtend 18-3 half acht als ik aan het ontbijt zit. Op de achtergrond hoor ik de stem van de radiopresentator verschillende nieuwsberichten over het Coronavirus voorlezen terwijl ik de ochtendkrant zit te lezen, die ook al vol staat over hetzelfde onderwerp. Opeens hoor ik iets wat mijn aandacht trekt. Een Big Brother huis in Duitsland waar ze nog onwetend zijn over wat er in de wereld gaande is. Ik zet de radio wat harder. De regie van dit programma heeft besloten dat het niet langer verantwoord is om de deelnemers onwetend te laten. Er volgen geluidsfragmenten van wat daar wordt verteld. Een zakelijke stem begint met de mededeling dat zich een virus over de hele wereld verspreidt waardoor veel mensen en met name ouderen ernstig ziek worden en een gedeelte daarvan overlijdt. ‘Maar we hebben contact gehad met uw dierbaren en die zijn allemaal oké’, zegt hij daar snel achteraan. De stem vervolgt met een opsomming van maatregelen die zijn genomen; mensen worden geacht afstand van elkaar te houden, hoesten en niezen in de elleboog, zo mogelijk thuiswerken, horeca is gesloten of zelfs alle winkels behalve supermarkten, in sommige landen mogen mensen alleen nog naar buiten om naar de supermarkt te gaan. Van verschillende landen zijn grenzen helemaal gesloten. Luchtvaartmaatschappijen verwachten de komende maanden vrijwel niet meer te gaan vliegen, vele biljoenen zijn op de beurzen verdampt enz. enz. Ik probeerde me te verplaatsen in de deelnemers van het programma. Een eerste reactie zal waarschijnlijk zijn dat de programmaleiding hen voor de gek houdt met zo’n onrealistisch scenario. Het zou goed passen bij een film als ‘Outbreak’, een Amerikaanse rampenfilm uit 1995. Maar al snel wordt de realiteit hen duidelijk gemaakt. Ze moeten meteen gedacht hebben aan geliefdes, kinderen, ouders en andere dierbaren. Op de achtergrond hoor ik snikkende en troost zoekende deelnemers. Je zou er bijna acuut gek van worden van zoveel onheilsinformatie in één keer. Ik heb de lastige gewoonte dat ik me altijd heel erg kan verplaatsen in de gevoelens van een ander, ook nu weer. De stem en de boodschap van de persoon die deze berichten moest voorlezen bezorgden me op z’n minst kippenvel. 20-3 Nog maar 8 dagen geleden werden de eerste maatregelen aangekondigd die in de dagen daarna voortdurend werden aangescherpt. In de meeste gevallen behoorlijk ingrijpend. Wat te denken van al die vaders en moeders die ineens opvang moeten regelen voor hun kinderen. Vanwege leeftijdsrisico mogen opa’s en oma’s geen eerste keuze zijn maar velen kunnen niet anders. Zijn wij gek geworden door al deze berichten? Helemaal niet, we laten het redelijk kalm over ons heen komen en passen ons snel aan in de meeste gevallen. Wij hadden één voordeel t.o.v. de B.B. deelnemers: we kregen het stapsgewijs te horen. Wel snel achter elkaar want als je terugkijkt wat er in 8 dagen is veranderd, had je dat nooit voor mogelijk gehouden. Er is ook een enorm saamhorigheidsgevoel ontstaan omdat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. En juist daarom vindt er zoveel aanpassing plaats zonder er over te morren. We zijn veel flexibeler dan we altijd denken. Ik moet wel zeggen dat het mij niet verwonderd. Mijn motto is altijd wel een beetje geweest ‘Als de nood het hoogst is komen altijd oplossingen voorhanden’, om eens een variatie op een bekend spreekwoord te gebruiken. Zou de saamhorigheid die we nu ervaren dan de sleutel tot succes zijn om de klimaatproblemen op te lossen? Nu we allemaal in hetzelfde schuitje zitten, kan er opeens veel meer en komen alle landen tot dezelfde ingrijpende maatregelen. Allerlei politieke stromingen staan met de neus dezelfde kant op (nou ja, bijna!). En er worden ineens allerlei laatjes met geld open getrokken om de economie te stutten. De flexibiliteit waar ik het eerder over had merk ik ook heel sterk bij mezelf. Met betrekking tot een ventweek in Steenwijk ben ik heel sterk van de vaste gewoontes. De voorbereidingsweek en de ventweek zelf gaan altijd via hetzelfk n el De tlfde vaste patroon en dat veranderen valt mij niet mee. Maar de eerstvolgende ventweek zal anders zijn als alle andere keren. W weten nog niet precies hoe, maar we willen contacten eigenlijk helemaal vermijden. Het zal een hele uitdaging worden maar ik zie zeker mogelijkheden en heb er zin in. Dus ik blijk ook veel flexibeler te zijn dan ik in de vorige column beschreef. Ik weet eren valt mij niet mee Maar r de r de W nlijk r ik eel uit voort. Voorlopig nog steeds veel onzekerheid. Het is als een blik in de verte met de vraag: wat brengt ons de toekomst? eet en en n zeker dat we met z’n allen veel van deze crisis zullen leren en er komen, behalve veel leed, vast ook een hoop goede zaken LAMINAAT DOE-HET-ZELF ACTIE! 7 mm dik laminaat Alu Foam ondervloer Plakplinten Keuze uit twee kleuren € 9,95 per m2 PVC VLOEREN KUNSTGRAS Grindweg 129 - Wolvega - 085 06 01 500 - www.tapijtenlaminaatdirect.nl www.boshuismedia.nl | info@boshuismedia.nl 9 RAAMDECORATIE
10 Online Touch Home