29

l l l dI Vers I te I t trots zijn op je stad en de schoonheid van verbinding tussen mensen e lke dag kruisen in brussel mensen met diverse culturen, levensstijlen, opinies, dromen en verlangens elkaar. soms groeien die kleine, korte ontmoetingen uit tot boeiende connecties. Met de communicatiecampagne ‘Veel verhalen, één Brussel’ wil de VGC zeven verhalen van verbinding zichtbaar maken. Zeven grote en kleine verhalen van mensen in het Nederlandstalig netwerk in Brussel. Ze vertellen over hun band met elkaar, met Brussel, over hun leven en hun engagement. Alle verhalen zijn anders, maar hebben dit gemeenschappelijk: ze gaan over trots zijn op je stad en de schoonheid van verbinding tussen mensen. eenzaamheid tegengaan doe je samen Een van die verhalen gaat over tünde en carlos. Tünde is geboren in Hongarije, heeft veel rondgereisd en is 17 jaar geleden in Brussel terechtgekomen. Carlos is 92 jaar, geboren in Vlaanderen en sinds 1958 Brusselaar. Tünde en Carlos ontmoetten elkaar via het lokaal dienstencentrum Miro in Vorst. Carlos was een van de eerste deelnemers van de ouderenwerking. Tünde werkt er ondertussen tweeënhalf jaar: “Ik krijg heel veel voldoening van mijn werk met ouderen.” Verbonden blijven Brussel heeft veel te bieden, maar we zijn er allemaal wel eens eenzaam of op zoek naar een plek die past voor ons, een manier om deel te nemen aan de samenleving en mensen te ontmoeten. Miro organiseert activiteiten en stimuleert het sociaal contact tussen buurtbewoners en ouderen. Carlos leidde vroeger een actief leven in Brussel. Miro maakt nu veel mogelijk voor hem. “Iedereen is blij met de activiteiten die we aanbieden”, zegt Tünde. Zo blijven ouderen verbonden met ‘hun stad’. Miro biedt hen een gemeenschap en plek om mensen te leren kennen en verbonden te blijven met de samenleving. “En ook over de generaties heen creëren we waardevolle banden: ouderen komen samen met andere ouderen, maar ook met jongere mensen uit de buurt.” zorgt voor stress. Het is belangrijk dat ouderen zichzelf kunnen zijn en zo gaat men de eenzaamheid tegen. “Ik wil niet alleen thuiszitten. Ik heb nood aan contacten met mensen”, bevestigt Carlos. Verbinding en leren van elkaar Die verbinding tussen mensen is een noodzaak. Of je nu een nieuwe band zoekt met de stad waar je al heel je leven woont, of er je eerste stappen zet. Voor Tünde was het niet eenvoudig om een job te vinden. Daarom vond ze het belangrijk om Nederlands te leren, om zo haar kansen op de arbeidsmarkt te vergroten. Uiteindelijk vond ze een plek bij het dienstencentrum. “Ik doe mijn job hier met mijn volle hart”, straalt Tünde. Carlos helpt haar soms met haar Nederlands. “Ik ben tweetalig, maar ik vind het comfortabel dat ik hier Nederlands kan spreken”, zegt Carlos. Tünde leert veel bij van de wijze levenslessen van Carlos. “Hij is een wijze man en ik luister graag naar zijn visie naar “Zonder Miro zouden er veel ouderen een woonzorgcentrum moeten”, zegt Carlos. “Miro is als een tweede thuis voor geïsoleerde ouderen”, vult hij aan. Het is niet altijd gemakkelijk om mee te blijven groeien met de snel veranderende maatschappij. Van ouderen wordt verwacht dat ze zich snel kunnen aanpassen, met technologie, wanneer je verhuist en nieuwe routines moet opzetten… Dat over bepaalde kwesties.” Maar ook Carlos leert graag bij van de mensen rondom hem. Hij ziet de Brusselse diversiteit rondom hem. “Ik heb al veel geleerd over hoe we samenleven dankzij het diverse publiek hier.” Ontdek alle verhalen op www.vgc.be/watbiedt-n-brussel/samenleven/veel-verhalen-een-brussel. l januari - februari 2024 BOp magazine l l 29

30 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication