9

l l NEKTAR, 2023 © Stephan Vanfleteren  Dus greep ik terug naar de Oudheid. En naar het vermogen om te observeren.” “Met schilders heb ik een connectie. Schilders en fotografen, dat zijn broers hé. De oude meesters van de lage landen, ik ben ermee opgegroeid. Ik ben geboren naast een kerk, en dan krijg je automatisch Van Eyck mee. Een schilderij kan me raken en inspireren, maar dat doen poëzie en muziek ook. En zeker ook de natuur.” “Aan de kust leer je ook het licht herontdekken. ‘s Avonds is licht bijvoorbeeld blauw, wist je dat? Alleen: je merkt het niet: onze ogen passen zich aan. De realiteit is soms anders dan we ze zien. En dat is met schoonheid niet anders. La beauté, ça peut changer.” Met reportagefotografie voor dag- en weekbladen is Vanfleteren al een hele tijd gestopt. De meeste foto’s die Vanfleteren in galerij Hangar presenteert werden gemaakt in z’n fotoatelier. In een uniforme zwartgrijze setting. Lichamen als stillevens, dieren ook, dood-stil. En een kadaver van een paard als een monumentaal retabel. Djiezes Kraajst, galmt het in m’n hoofd. Het refereert naar een foto uit WOI in een kijkdoos die Vanfleteren nog als kind ‘omver blies’: een kapot geschoten paard, gekatapulteerd tot boven in een boom. Ook bij kunstenares Berlinde De Bruyckere bleef diezelfde foto spoken. De waarde van grijs Grijs en ook de dood: Vanfleteren (55) zelfs rode ondertoon en ga zo maar door. Groen niet. Groen kan geen blauw zijn, geel geen rood. Ik wil een ambassadeur zijn van het grijs, van de grijswaarden.” “Grijs, dat is wijsheid, verbinding, subtiel, bescheiden, gedistingeerd. We hebben méér grijs nodig in deze polariserende wereld. Grijs schreeuwt niet om zijn eigen gelijk, het is een reddingssloep in een oceaan van nuances waar plaats is voor debat, gevoed door de grijze stof van onze hersens. Grijs is zilver bedolven onder stof.” n Tekst: Francis Marissens Op 18 december trekt ook BOp samen met een gids naar de expo Atelier van Vanfleteren. Wie erbij wil zijn, reserveert best snel. De plaatsen zijn immers beperkt. Onthaal BOp: 02/210 04 60. l NOvEmBEr - dEcEmBEr 2024 BOp magazine l l 9 omarmt ze. “Ik word ook ouder natuurlijk, schuif op. De laatste wagon van de trein. Maar alles dicht bij de dood geeft mij energie, vitaliteit. We leven! Hoe dichter bij de dood, hoe meer bewust je wordt van het leven. En we gaan allemaal op een tafel belanden, hé. Dat is gewoon zo.” “Grijs heeft een slechte naam. Een grijze muis is een saai persoon, de grijze zone is de grens naar het illegale, grijze lucht is miezerig weer. Grijs is oud, onopvallend, twijfelachtig, emotieloos, onduidelijk of eentonig.” “Voor mij is het dat helemaal niet. Grijs kan alles zijn, er zitten zoveel tonen en schakeringen in. Grijs kan wat blauw zijn. Maar ook warmer, met gele of l expo CORPUS #02, 2023 © Stephan Vanfleteren SWAN, NATURE MORTE, 2016 © Stephan Vanfleteren

10 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication