Mario (71) is erg actief en een betrokken opa. Hij woont alleen sinds zijn vrouw vijf jaar geleden overleed na een mislukte levertransplantatie. “Ze was kerngezond. De kans op succes was 99%, maar toch ging alles mis. In coronatijd kon ik niet eens bij haar zijn.” Het verlies kwam hard aan. “Je komt in een roes. Alles stort even in.” Toch bleef Mario niet stilstaan. Hij is mantelzorger voor zijn autistische kleinzoon, helpt zijn dochter, die werkzaam is in de zorg, en ondersteunt zijn schoonzoon die herstellende is van een rugoperatie. “Dat doe je als opa. Dat moet je koesteren.” “Je moet kiezen: doorgaan of stoppen” Zijn dagen zijn goed gevuld. Op maandag is hij bij de fysio of in de tuin. Dinsdags brengt hij zijn dochter naar haar werk en vangt hij zijn kleinzoon op. Donderdag is een hobbydag: “Als ik wat moet verwerken, ga ik naar zolder en ik bouw miniatuur huisjes. Dat helpt mij enorm.” Via een open dag over vitaliteit kwam hij in aanraking met Mantelkring. “Er stond een standje, ik raakte in gesprek bij Bakkie Aandacht. En toen rolde ik erin.” De eerste activiteit was een high tea in de moskee. “Ik werd uitgenodigd, ging alleen, en was meteen om. Het was druk, gezellig en iedereen was zo vriendelijk.” “Alleen is toch maar alleen” Voor Mario was dat eerste bezoek doorslaggevend. “Ik ben geen man die bij iedereen aan de deur klopt, maar je mist toch gezelschap. En dit was precies wat ik nodig had.” Nu bezoekt hij activiteiten als het uitkomt, vaak afhankelijk van de oppasdagen. “Je krijgt mails, uitnodigingen en je voelt je welkom. Dat is goud waard.” De gesprekken, het contact en de afwisseling zijn wat hem het meest bijblijven. “Tijdens de kerstbijeenkomst heb ik verschillende mensen leren kennen. En ook al zie ik ze niet wekelijks, je weet dat ze er zijn en dat voelt heel fijn.” “Je hoort er gewoon bij” Wat Mario anderen wil meegeven? “Ga gewoon. Je hoeft niet eens twijfels te hebben. Je wordt direct opgenomen in de groep. Geen argwaan, geen afstand. Je hoort er gewoon bij.” Voor Mario bracht Mantelkring structuur en verbinding. “Ik leefde een beetje als een kluizenaar. Nu kom ik de deur weer uit. Het leven is socialer geworden.” En als opa is hij onmisbaar. “Mijn kleinzoon komt bij mij tot rust. Minder prikkels, meer geduld. Soms zegt hij: ‘Als ik win, komt oma terug’. Dat raakt je. Maar ik ben er voor hem. En dat blijf ik, met liefde.” 29
30 Online Touch Home