Toch is Anneke dankbaar dat haar man nog veel kan. “Hij gaat graag naar het voetbal van onze kleinzoons, houdt zich bezig met kleine klusjes en hobby’s. We gaan vaak ook nog wel een paar dagen eropuit. Zoals het nu is, knijp ik in mijn handjes. Maar ik weet dat het langzaam zal veranderen.” “Gewoon een keer meegaan” Via een kennis uit het zwembad hoorde Anneke over Mantelkring. Eerst twijfelde Anneke nog of het wel iets voor haar zou zijn. “Ik dacht: is dat wel wat voor mij? Maar Lia zei: kom gewoon eens mee, het is echt leuk. En Lia had gelijk. Sinds januari wandelt Anneke elke donderdagochtend mee en dat voelt heel fijn. “Het is een gezellig, hecht groepje waar je samen wandelt, lacht én je verhaal kunt delen.” “Begrip zonder woorden” Voor Anneke voelt Mantelkring als een fijne plek om haar hart te luchten. “Ik wil mijn kinderen niet belasten met mijn zorgen. Eén keer kwam ik boos en verdrietig aan. Toen zeiden ze: vertel het maar. Dat luchtte enorm op. Het mooie is dat je bij lotgenoten weinig woorden nodig hebt, ze begrijpen je meteen. In de groep kan ik vrijuit praten. Mensen die het niet meemaken, doen hun best, maar lotgenoten snappen het écht.” Ze waardeert dat ze zelf kan kiezen wat bij haar past. “Iedereen volgt zijn eigen pad, dat maakt het laagdrempelig.” “Neem tijd voor jezelf” Anneke zorgt er bewust voor dat ze ook ruimte voor zichzelf houdt. Ze zwemt wekelijks en gaat weekendjes weg. “Dan ervaar ik hoe zorgeloos het voelt om even niet verantwoordelijk te zijn. Je moet goed voor jezelf zorgen. Ik zeg altijd: hij heeft Parkinson, maar ik ook op een andere manier. Dat wordt vaak vergeten.” Wat Anneke andere mantelzorgers wil meegeven “Denk ook aan jezelf,” benadrukt Anneke. “Je kunt pas goed zorgen als je zelf overeind blijft. Wacht niet te lang om steun te zoeken. Je hoeft het niet alleen te doen. 33
34 Online Touch Home