naar school te gaan. Dat gaf meer ruimte voor thuis en voor mezelf. Het was geen makkelijke keuze, maar wel de juiste.” “Op het randje van een depressie” Eén moment staat Daniël nog goed bij. “Ik liep tegen een muur. Werk, zorg, relatie, sociaal leven. Ik probeerde het allemaal te combineren, maar het ging niet meer. Ik zat op het randje van een depressie, lichamelijk en mentaal was ik op.” Wat hem erdoorheen hielp? “Sporten. Dat heb ik nooit losgelaten. Dat is mijn uitlaatklep. Daarnaast probeerde ik leuke dingen te blijven doen met mijn vrienden, al zat mijn hoofd vaak thuis. Maar juist die kleine dingen hebben me overeind gehouden.” “Je rolt er langzaam in” Voor Daniël was mantelzorger worden geen bewuste keuze. “Het sloop erin. Je denkt: ik help gewoon even. Maar ineens ben je degene die alles regelt. Dat is heftig, vooral als het om je ouder gaat. Je wilt kind blijven, maar wordt ineens ook verzorger. Dat schuurt.” “Verlies jezelf niet!” Aan andere mantelzorgers heeft Daniël nog een hele belangrijke boodschap: “Zorg goed voor jezelf, ook al voelt dat soms egoïstisch. Als je jezelf verliest in de zorg, kun je niet meer voor de ander zorgen. Blijf dingen doen die jou energie geven, zoals de activiteiten van Mantelkring bijvoorbeeld. Je bent niet alleen mantelzorger. Je bent ook nog gewoon jij.” 41
42 Online Touch Home