52

Alison (51) woont in Lelystad, is getrouwd en moeder van twee kinderen die 18 en 20 zijn. Allebei hebben ze autisme. Tot kort geleden zorgde ze daarnaast elf jaar lang voor haar moeder, die dementie had. “Eigenlijk ben ik altijd mantelzorger geweest,” vertelt ze. “Voor mijn kinderen en mijn moeder. Dat was soms zwaar, maar ik deed het met liefde.” Toen haar zoon tweeënhalf was, merkte Alison dat er “iets niet helemaal klopte”. Later volgde ook bij haar dochter een diagnose. Het zorgen voor haar kinderen werd compleet anders en dat is het nu nog steeds. Na een hersenbloeding van haar moeder werd deze zorg intensiever. “Ze kon niet meer thuis wonen, maar dat betekende niet dat het zorgen stopte. Ik bleef betrokken bij alles. Toen ze vorige maand overleed, was dat moeilijk en ik ben trots dat ik haar een goed leven heb kunnen geven.” “De stap naar Lelystads Ontmoeten” Via een workshop kwam Alison in contact met Mantelkring. “Ik was bang om mijn moeder te verliezen en daardoor in een gat te vallen. Iemand daar vertelde over Mantelkring en ik dacht: ik geef me op, ik kijk wel.” Die stap bracht haar later bij Lelystads Ontmoeten, waar ze nu een vast gezicht is. “Daar kom ik wekelijks. Het is er warm en vertrouwd. We sjoelen, kletsen, lachen. Soms is het druk, soms rustig. Er is altijd ruimte voor een traan en voor humor.” “Daar word ik gewoon Alison” Voor Alison is Lelystads Ontmoeten veel meer dan een activiteit. “Het is de plek waar ik mezelf kan zijn. Niet moeder van, niet dochter van, maar gewoon Alison.” Toen haar moeder overleed, vond ze er veel steun. “De groep hield me overeind. Mijn moeder overleed op een zaterdag en die maandag zat ik bij Lelystads Ontmoeten. Ik had het nodig om mijn verhaal te vertellen en om door te kunnen.” Sindsdien voelt ze dat haar wereld groter is geworden. “Als mantelzorger word je bubbel klein. Hier heb ik mensen gevonden die begrijpen wat zorgen is.” “Leren zorgen voor jezelf” Hoewel het zorgen nooit stopt, heeft Alison geleerd dat ze ook aan zichzelf moet denken. “Voor jezelf zorgen is ook zorgen. Het kan iets kleins zijn,” zegt ze. “Een kop koffie, even wandelen of een serie kijken. Vergeet niet wat je leuk vindt, want dat geeft kracht om door te gaan.” “Gewoon doen” Aan anderen die twijfelen om een keer te komen, zegt ze: “Gewoon doen. De drempel lijkt hoog, maar dat valt reuze mee. Je wordt gezien en er wordt naar je geluisterd. Je mag er zijn, precies zoals je bent.” Ze glimlacht. “Dat is het mooiste aan Lelystads Ontmoeten: het is de plek waar ik begrepen word. 52

53 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication