Lelystads Ontmoeten is voor Henk inmiddels een vaste afspraak in zijn week. “Elke maandag en donderdag zijn we in de huiskamer. We gingen altijd nog wel op vakantie naar Duitsland, maar dat gaat niet meer. We gaan nu wekelijks naar de huiskamers van Leleystads Ontmoeten, wat we heel fijn vinden. Je ontmoet er mensen die begrijpen wat je meemaakt. We lachen, praten, drinken koffie, doen spelletjes. Even iets anders dan thuis. Het is steun, toeverlaat en afleiding tegelijk.” “Zware tijden, samen gedragen” Zijn vrouw heeft ondertussen ook moeilijke keuzes moeten maken. “Ze heeft euthanasie aangevraagd bij het expertisecentrum,” vertelt Henk rustig. “Dat is zwaar, maar we hebben er samen goed over gepraat. Ik begrijp haar keuze. Ze heeft gezien wat Alzheimer met haar moeder deed, en dat wil ze zelf niet meemaken.” Juist daardoor is contact met anderen voor Henk belangrijker dan ooit. “Ik ben echt een mensenmens. Ik help graag mee, zet stoelen klaar, ruim op. Dan zeggen ze: ‘Henk, laat dat nou!’ Maar ik kan het niet laten,” lacht hij. “Ik blijf liever bezig. Ik ben altijd positief en nooit chagrijnig. Dat helpt me door moeilijke dagen heen.” Wat hij andere mantelzorgers wil meegeven? “Kom gewoon eens kijken. Drink een kop koffie mee, eet een hapje. Zie hoe wij met elkaar omgaan. Iedereen is welkom.” “Lelystads Ontmoeten als lichtpunt” Lelystads Ontmoeten betekent voor Henk vooral warmte. “Het zijn fantastische, lieve mensen. Vrijwilligers die alles voor je doen en altijd klaarstaan. Je kunt er lachen, huilen en gewoon jezelf zijn. Dat is voor mij goud waard.” 57
58 Online Touch Home