Inspiratie Zomertijd, vakantietijd… Een tijd om bij te komen, nieuwe indrukken op te doen en uit te rusten, te genieten van de zon en het buiten zijn. Nieuwe ontmoetingen, grenzen over. Zo is de zomertijd en de vakantietijd voor veel mensen. Na twee pittige jaren door corona zijn ook veel zorgmedewerkers hier hard aan toe. Even niks, even ontspannen en opladen zonder steeds te hoeven rennen. En u heeft vast ook mooie herinneringen van vroeger aan uitjes of reizen in de zomer. Maar ook nu nog worden op de locaties leuke uitstapjes georganiseerd, bijvoorbeeld naar het strand of onlangs naar De Keukenhof. Toch hoor ik ook van veel mensen dat de zomertijd niet alleen maar leuk is. Misschien mist u het regelmatige bezoek van uw kinderen of bekenden die nu in het buitenland zijn. Misschien voelt u juist in de zomer hoe moeilijk het is om minder mobiel te zijn. Misschien ziet u onbekende gezichten in de zorg omdat de vaste vertrouwde krachten op vakantie zijn, en ook dat is lastig. Vakantie komt van het latijnse woord ‘vacare’ wat betekent ‘leeg worden’. Het is oorspronkelijk een religieus woord, je maakt jezelf, je gedachten en je geest leeg, om opnieuw iets van God te kunnen ervaren. Drukke agenda’s, gehaast en de afleiding van alledag moeten plaats maken voor stilte. Zodat de stem van je naasten en de stem van God beter hoorbaar worden in ons hart. Gelukkig kan dat ‘vacare’, ‘leeg worden’ en ruimte maken, ook heel goed zonder caravan achter de auto op weg naar Frankrijk. Dat kan heel goed in uw eigen kamer, op het balkon of het terras. Door na te denken over vroeger, door een lied dat u hoort, een mooie ontmoeting, en soms overkomt het ons ook zomaar, onverwacht. Dan verdwijnen even de zorgen, er komt weer wat vertrouwen, en daardoor weten we beter wat er nou echt doet. En staan we meer open voor elkaar. Ik hoorde laatst van een mevrouw dat zij de afgelopen jaren vrijwel alleen maar op haar kamer zat en weinig mensen in huis kende. Ze piekerde veel. Maar ineens had ze onverwachts een leuk gesprek op de gang met een dame die ook in huis woonde. Er was een klik. En dat deed zó goed, dat gesprek op de gang, dat deze mevrouw het roer omgooide. Ze besloot meer van haar kamer te gaan, af en toe te gaan eten in het restaurant en aan activiteiten mee te doen. Dat ging niet van de ene op de andere dag, maar stapje voor stapje, en met behulp van de mensen om haar heen. Een paar maanden later was er een hechte vriendschap ontstaan met de mevrouw die ze op de gang had ontmoet. En ze had ook een paar goede bekenden in huis. Ook al zat ze in een rolstoel, en kwam ze niet meer kilometers ver, deze mevrouw was eropuit gegaan. Deze mevrouw was het gelukt om af en toe haar hoofd leeg te maken van gepieker en dagelijkse zorgen. En om een grens te doorbreken. Ze voelde zich vrijer dan in lange tijd. Mirjam Röhling, geestelijk verzorger Onderwatershof 2 CARDIA MAGAZINE AUG 2022 Inspiratie
3 Online Touch Home