“Ik zie Landscheiding echt als een thuis. Ik heb het naar m’n zin met de lunch met ons vaste groepje. Het eten is prima, de verzorging is goed en ik heb fijne vriendschappen.” beter is geworden. Toen kwam ik hier. Na 32 operaties was ik wel toe aan wat rust. Ik heb goed contact met de andere bewoners en ben erg tevreden over de verzorging en de activiteiten. En mijn appartement is fijn.” Meneer Gerrets kijkt om zich heen. In zijn appartement staat een grote boekenkast met onder andere twee bekende schoolfiguren: Ot en Sien. Aan de andere kant van de boekenkast staat een trein. Het verzamelen en lezen van informatie over treinen en trams is een grote hobby van meneer Gerrets. “Ik heb een grapje uitgehaald,” lacht hij, “Ot en Sien zijn aan het wachten op de trein en de trein gaat dwars door de boekenkast.” Het kruis als symbool Naast zijn bed hangt een kruis. Het kruis speelt een belangrijke rol in zijn leven. Peter Gerrets is zijn hele leven predikant geweest. Hij volgde een onderwijzersopleiding, maar kreeg al snel de roeping om theologie te studeren. “Het vak interesseerde mij heel erg. Ik houd van dingen eenvoudig uitleggen, daar ligt echt mijn kracht. Ik ga nu ook veel naar de activiteiten van de geestelijk verzorger. Dat vind ik heerlijk om bij te wonen. Hij neemt me bijvoorbeeld mee naar het Mannencafé en naar de kerkdiensten. Ik ga ook veel naar de stoelgym, dat is erg gezellig. Daar ontmoet ik veel andere mensen. Ik heb een fijn groepje, waar ik ook samen mee lunch. En als ik er dan niet ben omdat ik niet in orde ben, hoor ik soms dat dhr. Berendsen naar me vraagt of even naar me toe komt. Dat vind ik zo fijn, ik word echt gezien.” “Ik was gastheer in de huiskamer” Meneer Gerrets is een zorgzaam type. Hij heeft veel vriendschappen en zorgt ook graag voor zijn medebewoners. “Toen het hier een tijdje dicht was door corona speelde ik gastheer in de huiskamer. Ik bleef om het hoekje kijken om met mensen te praten. Ik vind het erg belangrijk om te weten waar mensen mee bezig zijn. Daarom probeer ik echt iedereen bij de gesprekken in de huiskamer te betrekken.” Het zorgzame karakter komt ook terug in het privé leven van Peter. “Ik begeleidde een jongen. Hij had een nare jeugd gehad. Zijn ouders negeerden hem en deden eigenlijk nooit iets leuks met hem. Daarom ontfermde ik me over hem. Een paar jaar geleden vroeg hij aan mij: ‘Peter, wil jij mijn vader zijn?’. Dat is nogal een vraag. Ik ben nooit getrouwd geweest en heb geen kinderen, dus dan is dat natuurlijk wel gek. Maar ik wilde dat graag. Als hij nu op bezoek komt, zegt iedereen: ‘Peter, je zoon is er.’ Dan is soms nog wel gek, maar ik ben blij dat iedereen het zo ziet. Ik zie hem ook echt als mijn zoon.” 6 CARDIA MAGAZINE APRIL 2022
7 Online Touch Home