woonde, hebben we dat doorgezet. We waren elke zaterdagochtend en woensdagmiddag in Het Schelpengat te vinden,” vertelt Joke. “Ook de kleinkinderen en de achterkleinkinderen waren regelmatig van de partij, dus het was vaak een drukke boel!,” vertelt Thea. Het was altijd een feestje voor hun vader. Joke lacht: “Mijn vader heeft zo genoten van bezoek, maar de activiteiten vond hij niks. Je moest niet met truttige dingen aankomen, daar had hij niks mee. Soms nam ik hem mee, bijvoorbeeld naar de jeu-de-boules op de maandagmiddag. Dan wilde hij niet meedoen, maar wel gezellig erbij zitten.” Riet knikt instemmend. “Zodat hij andere bewoners uit kon lachen wanneer ze het niet goed deden. Het is toch wat”, lachen de zussen. “Met het scheerapparaat aan z’n oor” “Tijdens de eerste coronagolf konden we niet op bezoek komen bij onze vader. Gelukkig woonde mijn vader op de eerste etage. We konden elkaar dan zien in de tuin,” vertelt Riet. “Maar soms wilde hij binnen blijven en belden we met elkaar. Ik stond dan buiten voor de tuindeur en hij binnen.” Riet lacht. “We hebben veel lol gehad hoor. Dan wees ik dat hij de telefoon moest pakken omdat ik hem belde, pakte hij vervolgens zijn scheerapparaat. Dan wees ik naar het tafeltje; ‘Nee pap, de telefoon!’ We hebben er met elkaar wat gezelligs van gemaakt,” vertelt Riet. “We zijn ook erg blij met de zorg in De Thuishaven, die was echt geweldig. De medewerkers hebben ons door een moeilijke tijd gesleept.” Hechte familieband De vier zussen omschrijven de familie Zoutenbier als een hechte familie. Ze zijn allemaal geboren en getogen op Scheveningen, maar daarna Den Haag en Rijswijk gaan ontdekken. Toch konden ze hun thuisbasis niet loslaten: de zussen keerden allemaal terug. “We wonen nu zelfs naast elkaar en bij elkaar om de hoek. Gelukkig kunnen de wederhelften het ook goed met elkaar vinden, anders hadden de mannen een probleem gehad,” vertelt Thea lachend. “Ik heb geen vrienden en vriendinnen. Ik heb mijn zussen.” “We zijn een hechte familie. Ik zeg altijd: ik heb geen vrienden en vriendinnen, ik heb mijn zussen en broer,” vertelt Thea. Ze heeft naast El, Riet en Joke nog een zus, Marga, en twee broers waarvan de oudste is overleden. “We zijn altijd zo hecht geweest. Het was wel vaak twee aan twee. Ik ging bijvoorbeeld veel met El om, Riet met onze oudste broer en Joke trok veel op met Marga en met jongste broer Robbie. Zelfs nu onze vader is overleden zien we elkaar op de woensdag- of zaterdagochtend. Dan wordt de week doorgenomen en hebben we het over ditjes en datjes,” aldus Thea. Voorlopig hier niet weg De zussen Thea, El en Joke zijn nog steeds regelmatig in De Thuishaven te vinden als vrijwilliger. “Toen m’n moeder overleed, ging ik iedere dag bij mijn vader langs om koffie te drinken. Dat heb ik voortgezet in Het Schelpengat bij De Thuishaven. Daar ging ik dan met m’n vader heen en soms nam ik andere bewoners mee. Ik heb zo veel mensen leren kennen en ik vond het zelf ook erg gezellig,” vertelt El. We zien de zussen voorlopig nog wel in De Thuishaven. “Het vrijwilligerswerk geeft voldoening. We vinden het leuk en het brengt invulling aan onze dag,” aldus Thea. We willen de zussen Zoutenbier heel erg bedanken voor dit openhartige interview en hun inzet voor De Thuishaven. Bent u ook geïnteresseerd om vrijwilligerswerk te komen doen in De Thuishaven of bij een andere locatie van Cardia? Kijk dan op werkenbijcardia.nl voor de vacatures. We heten u van harte welkom! CARDIA MAGAZINE DEC 2022 19
20 Online Touch Home