zijn gezondheid. Hij is dankbaar voor de goede zorgen van zijn vrouw. “Ontelbare keren heb ik hem naar het ziekenhuis moeten rijden”, vertelt mevrouw. “Maar in 2020 ging het niet meer. Toen is hij hier in Landscheiding komen wonen. Een tijdje later ging het bij mijzelf mis. Het was even kantje boord. Het ging echt slecht me. Ik dacht ‘wat heeft mijn leven nu nog voor zin?’. Maar ik ben er bovenop gekomen en kon gelukkig ook in Landscheiding terecht. Daar zie ik echt de hand van God in. Ik ben daar ontzettend dankbaar voor. We wonen in hetzelfde huis waar we fijn verzorgd worden en de rust vinden die we nodig hebben. En het is vlakbij onze dochter die slechtziend is maar hier toch op bezoek kan komen. Als dat geen lichtpuntjes zijn weet ik het ook niet meer!” ‘De medewerkers zijn zo lief en vol aandacht’ Het echtpaar Cosman heeft in Landscheiding plezierige contacten met andere bewoners. “Sommige mensen zie ik echt als gelijkgestemden”, vertelt mevrouw. Met hen heb je fijne gesprekken.” Mevrouw vertelt ook dankbaar over de medewerkers van Landscheiding. “Allemaal zo lief en vol aandacht. Ze weten dat ik van puzzelen houd, dus dan wordt er een mooie puzzel gebracht. En er wordt heerlijk gekookt. We eten meestal in het restaurant hier beneden. De kok krijgt regelmatig een complimentje van me.” Meneer Cosman doet actief mee aan het mannencafé van geestelijk verzorger Pieter Hartevelt. “Daar hebben we mooie gesprekken over ons geloof en de hoop waaruit we leven. Vorig jaar vroeg Pieter of ik bij het kerstdiner een kerstverhaal wilde vertellen. Met veel plezier heb ik dat gedaan. Dat was één van de mooie momenten waar we hier echt van genieten.” CARDIA MAGAZINE DEC 2022 5
6 Online Touch Home