Nanda (links) en Arendina op hun vertrouwde plek in Landscheiding. Lief en leed Wat vinden Arendina en Nanda het leukste aan hun werk? “Alles!”, antwoorden ze eensgezind. “Vooral het contact met de bewoners en de mantelzorgers. Wij zijn toch het vaste gezicht, de eerste personen die je ziet als je binnenkomt.” Zo was er een bewoonster die speciaal kwam vragen wanneer Arendina dienst had. ”Toen we nog op zondag werkten, kwam ze speciaal even langs”, vertelt Arendina. “Dan ging ze op haar rollator voor de balie zitten, met een bakje koffie en dan wilde ze alles weten over mijn kleinkinderen. Eigenlijk over hoe het leven buiten de deur was. Ze wilde niet beneden eten. ‘Dan zit ik tussen al die oudjes’, grapte ze. Die mevrouw is 100 jaar geworden.” “Je maakt ook wel hele verdrietige dingen mee”, vervolgt Nanda. “De coronatijd hebben we als erg zwaar ervaren. De familie mocht niet naar binnen, dus nieuwe bewoners vingen wij op. Ook bij overlijden mocht de familie de kamer niet in om de spullen op te halen, die werden dan buiten gezet. Dat heeft ons diep geraakt, die periode.” “Voor receptiewerk moet je stevig in je schoenen staan” Niet achter de geraniums Nanda en Arendina zijn twee zelfstandige miepen, zoals ze zelf zeggen, die stevig in hun schoenen staan. “Dat is ook wel nodig voor deze functie. Je ziet en hoort veel, van de collega’s, maar ook van familieleden.” Wat ze gaan missen zijn de verhalen, de gezelligheid en bovenal de collega’s. Maar de dames gaan zich niet vervelen. Nanda gaat vrijwilligerswerk doen in het winkeltje bij het Escher museum in Den Haag. Nieuwe ervaringen opdoen en mensen ontmoeten, daar heeft ze veel zin in! Arendina gaat weer wat vaker achter de naaimachine zitten, dat is haar hobby. Ook is ze dol op honden; ze wandelt graag met de honden van haar dochters. Met de kleinkinderen, die inmiddels al groot zijn, gaat ze regelmatig winkelen, naar de bioscoop of gezellig uit eten. Geen geraniums dus, voor deze dames! CARDIA MAGAZINE MAART 2024 9
10 Online Touch Home