Omdat we nodig zijn Is het echt nodig, die speeltuin in Almere Haven? De jeugdlanden? De dagarrangementen? Het kinderwerk? Keer op keer wordt die vraag aan mij gesteld. Door de gemeente, door netwerkpartners, door mensen op verjaardagsvisites. De wedervraag die ik stel is: hoe lang blijven we het kinderwerk nog ter discussie stellen? Hoe vaak moeten kinderwerkers zich nog verdedigen? Dat het jongerenwerk belangrijk is, dat zien mensen meestal wel. Hangjongeren zijn zichtbaar, opgeschoten jongens op straat geven je soms een onveilig idee. Maar dat de kinderen van nu de jongeren van straks zijn, lijken we te vergeten. Kinderwerk is preventie. In de vroege jeugd maak je het verschil. Wesley dacht dat het Almeerderstrand het enige strand van ons land was. Joeri werd timmerman, omdat hij op Jeugdland Haven had ervaren hoe leuk bouwen was. De moeders van Samira en Roos kregen opvoedondersteuning nadat de kinderopbouwwerker hun vraag had opgevangen. De mensen die de is–het–echt–nodigvraag stellen, wonen vaak niet in Stedenwijk–Noord. Dat maakt die vraag mooi voor hen – want gelukkig hebben ze nooit hoeven ervaren hoe het is om zonder ontbijt naar school te hoeven, of hoe het is om thuis niet veilig te zijn – maar schrijnend voor de kinderen die het slecht hebben. Kinderwerk is meer dan knutselen op de woensdagmiddag. We bieden kinderen een veilige plek in elke zin van het woord en bouwen bij alles wat we doen aan hun taalontwikkeling, begrip van financiën en gezondheid. ‘Onze’ kinderen hebben onze hulp heel hard nodig. Vaak zijn hun ouders aan het overleven, waardoor die geen tijd hebben om hen op te voeden en vaak zijn hun ouders daarbij ook op andere manieren niet in staat om te geven wat nodig is. Kansenongelijkheid zal altijd blijven bestaan, maar laten we alsjeblieft het verschil zo klein mogelijk maken. Dat ik al veertig jaar die vraag keer op keer moet beantwoorden, is frustrerend, maar ik blijf het uitleggen. Omdat het nodig is. Omdat we nodig zíj ́n. Sterk in kinderwerk | 11
14 Online Touch Home