Happy end, nieuw begin ’s Avonds, in bed, reis ik de wereld over. Een boek in mijn handen, mijn geest in Verweggistan. Lezen geeft me vleugels, en dat is uitermate plezierig omdat je mij met geen tien paarden een vliegtuig in krijgt. Nu sla jij dit boekje na deze laatste column dicht. Hopelijk heb je genoten van deze vogelvlucht, waarin we niet alleen het verleden bezochten, maar ook de toekomst. Waarin ik je meenam naar huishoudens in Stedenwijk, brede scholen en gemeentekantoren. Waarin de Almeerse kinderen, hun ouders, mijn collega’s, alle netwerkpartners en ik een spoor van voetstappen achterlieten in de stad. Dat er ooit een boek zou komen met mijn naam op de kaft had ik nooit kunnen bevroeden. Als nakomertje uit een gezin met vijf kinderen lag mijn toekomst immers aardig vast: jong trouwen en kinderen krijgen. De bovenmeester kon op z’n kop gaan staan, het werd gewoon de spinazieacademie: de huishoudschool. Dat ik nooit heb gestudeerd, heeft me mijn hele leven dwars gezeten. Er konden nog zoveel directeuren zeggen dat ik toch heus op hbo–niveau functioneerde, ik kon nog zoveel post–hbo–cursussen en trainingen volgen, ik durfde er niet voor uit te komen. Pas dit jaar, op mijn 66ste, heb ik mijn geheim aan mijn collega’s opgebiecht: ik heb nooit echt op het hbo gezeten. Had ik nu een sollicitatiebrief geschreven, dan was ik niet voor een kennismakingsgesprek uitgenodigd. Zo. Dat is eruit. Iedereen heeft zijn verhaal. Ik begon als peuterleidster in een stad van niets, ik zwaai af als teamleider in een stad met meer dan 200.000 inwoners en een organisatie waar inmiddels zo’n 270 mensen werken. Mijn collega’s vinden mijn ervaring boekwaardig en stiekem maakt me dat best een beetje trots. Alle kinderen die nu opgroeien, wens ik net zo’n happy end als dat van mij. En jou, lieve lezer, beloof ik dat ik mijn laatste punt nog lang niet gezet heb. Mijn hart zit nog te veel bij ‘mijn’ kinderen om helemaal te stoppen. Mijn pensioen, dat is alleen een nieuw begin. Aan zelfliefde heeft Youp geen gebrek: Juf, ik vind mezelf zo’n fijn ventje, zo’n heerlijk mannetje Sterk in kinderwerk | 45
48 Online Touch Home