3 Hij was een ware uitnodiging naar mij die zei: “ kom maar jongen, vertel mij maar alles wat je dwars zit.” En dat deed ik. Ik vertelde hem over mijn ouders, mijn pijn, mijn fouten, mijn onzekerheid, mijn schaamte, mijn schuldgevoelens en al die gemiste kansen. En met de woorden kwam ook de pijn mee naar buiten. Ik had eindelijk iemand gevonden aan wie ik mijn verhaal kwijt kon. Iemand die gewoon naar mij luisterde, zonder mij te veroordelen. Iemand die mij heel serieus nam en mij niet uitlachte. Ik nam het besluit om mij verder door hem te laten helpen. Ik wou dat mijn leven veranderde en kreeg opnieuw hoop. Ik wist dat ik altijd bij hem terecht kon, als ik met iets zat. Hij hielp mij mijn leven verder plannen. Ik raakte betrokken bij een toneelvereniging (wat ik altijd al graag had willen doen). Vanaf die tijd hoorde ik (voor het eerst) ergens echt bij. De mensen gaven mij het gevoel dat ze mij nodig hadden en ik mocht er het beste van mijzelf geven. Opa vertelde mij dat je als mens gevormd wordt door de dingen die in je verleden gebeurd zijn. Hij heeft mij geleerd om er anders tegen aan te kijken. Ook al heb ik er nog regelmatig verdriet over. En dit betekent niet dat ik nu geen problemen meer heb. Ik zal nooit een “warme thuis” hebben, waarop ik kan terugvallen.
6 Online Touch Home