57

een kernteam te vormen en alle diensten op zich te nemen, ook ‘s nachts. Ze redeneerden: dan houden we corona in elk geval bij de andere bewoners en medewerkers weg – ik ben daar nog altijd van onder de indruk. Na een paar dagen kon de cliënt naar de speciale coronaverpleegafdeling van Dichterbij, waar hij gelukkig goed is opgeknapt.” Op het hart gedrukt “Het afgelopen jaar heeft iedereen 24 uur per dag ‘aan’ gestaan. Ik ook, maar in het begin voelde ik me toch schuldig tegenover mijn team. Zij zaten de hele dag in de brandhaard. En al was ik dag en nacht bereikbaar, ik stond toch op afstand. Toen ik ze dat vertelde, drukten ze mij op het hart: ‘Wat wij van jou nodig hebben, is dat jij er voor ons bent. Je helpt ons door naar ons te luisteren en werk te maken van waar wij tegenaan lopen.’ Dat was goed om te horen, dat sterkte me.” Debby in een notendop Is manager regio Zuid Woont met partner, naast ons eigen bedrijf en met de bossen als achtertuin Geniet van familie, vrienden, reizen, wandelen en hardlopen, liefst in een mooie, natuurlijke omgeving Mist het menselijke contact Motto Geen berg is te hoog of je kunt hem overwinnen, het is een kwestie van ergens beginnen! Verbondenheid “Ik ben supertrots op mijn teams. Ongelofelijk hoe zij er ook in de tweede golf weer voor 200 procent voor gegaan zijn. Ze doen echt alles v de cliënten en hun verwanten. Aan mij de taak om in de gaten te houden of ze zichzelf niet voorbijlopen. Want er zijn ook heus momenten geweest dat ze zich hardop afvroegen: hoe slaan we ons hier doorheen? Dat stelt me voor dilemma’s; de druk is nog altijd hoog en ik heb iedereen nodig om de roosters rond te krijgen. Het is moeilijk om nóg meer van ze te vragen. Tegelijkertijd halen zij toch altijd weer ergens de kracht vandaan. Toen ik ze een tijd terug vroeg: ‘We zitten krap, zullen we uitzendkrachten inschakelen?, vonden zij: nee, nu geen vreemde gezichten voor onze cliënten. We regelen zelf wel wat. Dus bleef de ochtenddienst iets langer, kwam de avonddienst wat eerder en vroegen ze een gepensioneerde collega en een oud-stagiair om bij te springen. De creativiteit en verbondenheid van mensen in de zorg is ongekend. Daarom draait de zorg altijd door, ook als je niet meer begrijpt hoe het mogelijk is.” 45

58 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication