Evi: “Ik heb toen heel veel nachtdiensten gedraaid. Dat beviel heel goed. Eerst deed ik avonddiensten en dan was het van: hij komt en ik ga. Met mijn nachtdiensten en zijn dagdiensten konden we elkaar toch nog even zien, haha. Maar veertig jaar in de dementiezorg gezeten, eerst als verzorgende IG en daarna als voedingsassistente, beide heel fijn!” Wat deed jij in de zorg, Haye? “De eerste tien jaar heb ik de ‘reguliere’ zorg gedaan, aan het bed. Daarna ben ik steeds meer de managementkant opgegaan; eerst waarnemend hoofd en toen hoofd. Daarna werd ik coördinerend hoofd en uiteindelijk werd ik hoofd van de hele psychogeriatrie met ongeveer 120 bedden in mijn ‘pakket’. Eerst was dat 27 jaar voor Plantein en daarna ben ik naar Dignis-Lentis gegaan in Groningen, als hoofd zorg van het Gabriel-woonzorgcentrum in Hoogkerk en De Diamant in Groningen. Dat was een leuk verhaal, want ik kwam in aanraking met een detacheringsbureau en die zeiden: “Met jouw CV kan je zo aan de slag”. Ik dacht, nou dat zal wel. Maar toen belden ze dat ik Groningen op gesprek kon. Afijn ik ging er donderdags heen en de maandag erop kon ik meteen beginnen! Daar heb ik het toen al met al nog 10 jaar volgehouden.” Haye, hoe werd jij betrokken bij de Steunstichting? “De kinderen zaten op school in Itens en op enig moment kwam ik in het bestuur van schoolstichting. Destijds waren er nog 2 basisscholen: een openbare school onder het bestuur van de gemeente en een school voor christelijk onderwijs onder het bestuur van een stichting. En net zoals nu was er een eis van een minimale omvang van het leerlingaantal, 24 geloof ik. Beide scholen dreigden onder dat minimum te zakken en toen kwamen de besturen met elkaar in gesprek over een fusie. Je begrijpt, dat vooral bestuur en ouders van onze christelijke school het verlies van onze eigen identiteit niet fijn vonden. 40
41 Online Touch Home