10. Het allerbeste einde “De vrede van de God …”, en dan staat erbij – ter afsluiting – : “in Christus Jezus”. Want ja, dáár is onze positie. Daar had Paulus in deze brief ook al eerder over geschreven, en eigenlijk is dat het uitgangspunt. Hij schrijft aan gelovigen, aan mensen die weten: ik ben verbonden met Christus Jezus en met Hem gestorven, met Hem in nieuw leven, God rekent mij als één met Hem en Zijn toekomst is mijn toekomst. In Christus Jezus zijn wij. En in dat besef dagelijks te mogen leven, is het gróótste wat er is. Díe vreugde en díe vrede en dát leven, zonder die belasting van zorgen maken, is niet iets wat is weggelegd voor de toekomst, dat is nu al gewoon beschikbaar, nabij. Je moet het wéten, je moet er iedere keer weer aan herinnerd worden. Je moet eerst weten, dat zei ik al; begrijp wat het betekent dat er één Heer is. Dat alles in goede handen is. Het laatste wat ik er over wil zeggen, is dat er hindernissen zijn die het je echt onmogelijk maken om die vrede werkelijk te kennen, omdat er gedachten – leerstellingen – zijn die je ervan weerhouden. Als je bijvoorbeeld denkt dat het ooit in het verleden mis is gegaan, dan heb je geen God. Dan heeft Hij dus niet alles onder controle. Dat is helaas wel wat de theologie ons heeft willen wijsmaken en nog steeds: ‘het is ooit misgegaan en nu gaat God redden.’ Dat is eigenlijk alweer ‘plan B’ … maar dan heb je geen Heer. Dan is het dus niet onder controle, het is een drama! 41
36 Online Touch Home