Wie onder opstanding de wedergeboorte of het voortbestaan van de ziel verstaat en niet naar de komst van Christus uitziet, verkondigt “holle klanken”. Buitenstaanders zien dat christenen net zo goed fouten maken, zwakheden bezitten, ziek worden en overlijden als zijzelf. En buitenstaanders nemen waar dat een gestorvene tot niets meer in staat is en dat een overledene vergaat tot stof. Wanneer christenen dus beweren dat gestorven gelovigen al zijn opgestaan, dan zullen onafhankelijke buitenstaanders concluderen dat de opstanding waarvan het christendom spreekt een lachertje is. Zo’n prediking “drijft de goddeloosheid verder”. Vandaag Ook nu worden er nog holle klanken verspreid. Wie een heilsfeit dat de Bijbel in de toekomst plaatst afschildert als een gebeurtenis uit het verleden, maakt Gods woord tot een holle klank. Uit Amerika ontving ik een brief waarin werd beweerd dat Christus al met macht en majesteit was weergekeerd. De discipelen zouden de komst en de daaropvolgende aanwezigheid van Christus hebben ervaren, toen zij op de Pinksterdag met de Geest werden vervuld. Binnen één generatie wisten de tegenstanders van Gods goede nieuws het vuur van de Geest echter te doven. Er vonden geen tekenen en wonderen meer plaats. Toen vatte de mening post dat de wederkomst nog moest plaatsvinden… Dit denkbeeld was nieuw voor mij. Wel kende ik de opvatting dat Christus zou zijn teruggekomen toen Jeruzalem werd verwoest. Hij had immers gezegd dat sommige apostelen de dood niet zouden smaken alvorens ze Hem in Zijn rijk zouden zien komen (Matth. 16:28). Volgens de aanhangers van deze opvatting heeft de Messias Zijn koninklijke macht getoond in het jaar 70, door Zijn vijanden te oordelen. Nú kunnen we niet 130
132 Online Touch Home