Ik bedoel: het merendeel van de wereld kent hem niet. We zijn eerstelingen, we zijn apart gezet. De Kolossers hadden een liefde voor al de heiligen. Waarom? Dat is nu zo bijzonder, we lezen verder in vers 5: “… vanwege de hoop, die weggelegd wordt voor jullie in de hemelen …”. “Jullie”, dat zijn al die heiligen. Het gaat hier dus over de specifieke hoop die de heiligen vandaag mogen hebben. Die hoop wordt weggelegd in de hemelen. Veilig bewaard. Dat is daar waar Christus nu is, in verborgenheid, aan de rechterhand van God. Daar is ons leven; dat is daar weggelegd. En dat wordt allemaal uitgewerkt in dezelfde brief. “Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan de rechterhand Gods. Bedenkt de dingen, die boven zijn, niet die op de aarde zijn. Want gij zijt gestorven en uw leven is verborgen met Christus in God. Wanneer Christus verschijnt, die ons leven is, zult ook gij met Hem verschijnen in heerlijkheid.” Kol.3:1-4 [NBG51] Het gaat mij nu om die uitwerking van de hoop. Wat doet hoop? Ja, léven … maar – en ik geef het nu even aan in het Oudnederlands – : hoop doet ook lieven. Zo zeggen we dat niet meer, maar vroeger zou men dat zo kunnen zeggen. Ik moet denken aan zo’n lied: 21
17 Online Touch Home