39 300 jaar Skieding: een grens in het veen De naam Surhuzum is heel oud. De uitgang ‘-um’ is namelijk een verbastering van ‘heim’ en omstreeks het jaar 1000 raakten plaatsnamen die eindigen op ‘-heim’ uit de mode. De naam Surhuzum is dus al meer dan 1200 jaar oud, maar het dorp lag toen niet langs de huidige Dorpsstraat. De oudste bewoning van Surhuzum moet langs de Lauwers hebben gelegen. Vóór het jaar1000 hebben de eerste dorpsbewoners daar een begin gemaakt met de ontginning van het uitgestrekte veengebied. De verkaveling in Surhuzum wordt gekenmerkt door parallel aan elkaar lopende kavelgrenzen. In Surhuzumer Mieden liggen een paar percelen met een verkaveling die precies in het verlengde ligt van de kavelrichting die ook elders in Surhuzum voorkomt. Dat zijn de percelen waar de eerste ontginners zich hebben gevestigd en daarmee de verkavelingsrichting van het latere Surhuzum bepaald. Veenmos kan erg veel water vasthouden. Een groeiend veengebied is een spons waarin de afgestorven plantenresten het water vasthouden. Om een veengebied geschikt te maken voor agrarisch gebruik, moeten er greppels worden gegraven om de overmaat aan water af te voeren. Daarom werd bij het graven daarvan aan de oever van een natuurlijke waterloop begonnen. Door ontwatering wordt het water in het veen vervangen door lucht en kunnen de afgestorven plantenresten oxideren. Daarbij komen voedingsstoffen
40 Online Touch Home