hoofdstuk 9 de duitse leviticus In de jaren 1800 was er het Duitse commentaar van de duitse theologen Keil en Delitzsch (KD) op het Oude Testament, in 1864, waarin ook het commentaar op Leviticus was. De eerste openbaringen tot de mens in de tent waren openbaringen omtrend het offeren. KD stelt dat het offeren een leidend deel was in het aanbidden van God. Dit werd offer-aanbidding genoemd, sacrificial worship. Zo moesten zij Mozes volgen, dieper de wildernis in. Ook jonge mannen hadden hier deel aan, stelt KD. Ook zij offerden brandoffers en slachtoffers. Dit zijn gelijkenissen over het vlees zoals de grondteksten ook stellen. Knobel geeft aan dat de eerste mens namelijk geen vlees at, ook wijzende op de Griekse filosofen die dit stelden, zoals Plato, Plutarchus en Porphyrius. En hier ontsprongen deze zinnebeeldige verhalen, en de latere mens verletterlijkte het. Daarom is de regressie ook belangrijk voor dierenwelzijn. Er werden brandoffers op de altaren geofferd tot God in deze verhalen als een noodzaak om het vlees af te leggen. Zo kon God, het geestelijke, verschijnen. Dit belichaamde het gebed tot God, als iets ceremonieels, niet als iets letterlijks. Het zou omschreven kunnen worden als een rollenspel. Het belichaamde de zelfopoffering en zelfovergave tot God, stelt KD. Het brandoffer stelt dat dit een volledig offer is. Zo is er waarlijke hemelvaart in de rook. Alles wordt door God opgenomen, omdat het vuur alles heeft verteerd. Het slacht offer beeldt dan de relatie uit tussen God en mens, want als het vlees is geslacht, dan is er ineens de geestelijke band. Dit is een verbondenheid en gebondenheid. Het geslachte offer is een verbondsteken stelt KD. We kunnen stellen dat wanneer een mens letterlijk een dier gaat slachten in plaats van filosofisch en theologisch gezien zijn eigen vlees, dan is dit een verbondsteken tussen de mens en de mammon, degene die alles verletterlijkt. De mens moet dus met deze beelden aan de gang en ze terugvoeren tot de oorspronkelijke betekenis. Alleen zo kan de mens de mammon overwinnen. De mammon is het verdichte, verletterlijkte vlees. Hosea 14:3 – Komt met woorden van schuldbelijdenis, bekeert u tot de Here, zegt tot Hem: Vergeef de ongerechtigheid geheel en al, en wees genadig; wij bieden als offerstieren de belijdenis onzer lippen. KD stelt dat gebed een soort van offering was. Het offer was een soort gebed. Gebeden waren geestelijke offers en offers waren symbolische gebeden. Vele theologen en predikanten worden hiervoor afgehouden, en hun lekenpubliek helemaal. Daarom moet de regressie komen. Het is een ijzeren gordijn wat neergehaald moet worden. De mensen worden van kinds af aan bedrogen, ook in de theologische scholen waar alle kennis wordt uitgezifd, beknopt en populair wordt gemaakt, omdat het bestuurd wordt door het marktwezen. Mensen worden moedwillig bedrogen, allemaal voor geld. Als je van mens, dier en kind houdt : sluit je dan aan bij de regressie, de beweging die na de reformatie komt. Daarom is er de rgg, de regressief-gereformeerde gemeente, als onderdeel van de profetische ondergrond. Dit is een charismatisch project. KD stelt dat in hun tijd er een wijdverspreide leer was dat het offeren stond voor het doen van boete, dus als boete-offering die uitbeeldde dat de zondaar de dood verdiende in de heilige tegenwoordigheid van God.
658 Online Touch Home