versieren. De bloemen doen hen ontwaken in dromen, wat ook een belangrijk thema is in het tweede bijbelse verhaal van het paarse complot. In het Jainisme zijn de bloemenwateren een beeld van de onthechting en de verlichting in moksha, of het nibana. Ook droomde de moeder van Mahavira voor de geboorte van haar zoon van een zee van melk, en andere attributen die voorkomen in het boek openbaring. Mahavira was een prins in de krijgerskaste. Hij verliet al zijn werelds bezit en werd een asceet om vervolgens de mens over de verlichting door onthechting en ascese. Hier komen ook de Jezus verhalen weer uit voort. Ook de goden moeten door deze dingen heen om niet zomaar in de hemel te blijven, maar om tot de top van de hemel te gaan, de moksha. Hier worden mensen en goden jina's (vergelijk jana, jani, jannah), oftewel verlichten die boven alles zijn uitgestegen. De Jina is dus hoger dan zomaar een god. Jina is hoger dan God. Jaïnisme is dus atheïstisch, maar ook weer niet. Dat wat Boeddha is voor het boeddhisme, Jezus voor het christendom, is Mahavira voor het jaïnisme. De mens moet in het jaïnisme leren niets te doen, opdat eerst inzicht ontstaat en het pad. De mens is namelijk veel te gehaast en maakt daardoor fouten. hoofdstuk 55 verklaar de zinnen van je lichaam de oorlog Boek 1 in de Vur is een reis door de natuur, zoals ook het boek de bibelebonse wijn dit is. Het loopt gelijk met elkaar op. Beide boeken eindigen met een vrouw die paarden heeft en in het geval van de bibelebonse wijn heeft Joost een paard van deze vrouw gekocht. Dit paard bracht hem diep in de problemen, maar het bleken allemaal dromen te zijn, of nachtmerries. Het was immers een droompaard, of slaappaard. Zo eindigt dus ook boek 1 van de vur, de orkaan : 29. En dan kruip ik tot de rode bloemenvelden, Wilde, rode bloemen, als bruggen over woeste rivieren, Zij hangen in mijn haar, als duistere sieraden 30. Ik vond jou in die grot, Jij en je paarden, Schilderijen aan de muren, Dit is een wereld in een schilderij Heel herkenbaar als we de bibelebonse wijn lezen, want Joost kwam diep in de natuur, diep onder de grond tot het wijnbos waarin een wijnhuis was. Hierin was ook een gangenstelsel met schilderijen aan de muur, en één daarvan was een meisje die hij later herkende als de paardenverkoopster. De omgang tussen man en vrouw heeft in die zin betekenis als het leren paardrijden, en dat kan allerlei bedoelingen hebben, ook als een beeld dat we ons vlees moeten leren temmen. Joost was flink in de problemen gekomen en alle dromen en werkelijkheden liepen door elkaar heen. De schilderijen laten zijn toekomst zien, wie hij moet worden, maar de toekomst moet nog getemd worden. Het zijn slechts flitsen. Voor Joost zijn dit mogelijkheden. Hij raakt met de schilderijen in gesprek, en moet hen verdiepen. Zo komt hij verder op de gangen. Het lijkt het wonder te zijn van dingen die vaststaan, maar die toch nog kunnen draaien. Telkens zijn er weer diepere verbanden waardoor dingen toch blijven verschuiven. De mens moet in dit gebouw zijn. Het zijn de grotten waar boek 1 van de vur over spreekt. De mens moet de schilderijen van het leven leren begrijpen. Deze schilderijen spreken. Boek 35, de traan, spreekt over vurige
743 Online Touch Home