om het goede omhoog te brengen, als een katalysator. Als de woningen klaar zijn worden de steigers verbrand. Veel dingen die gebeuren zijn niet goed, maar hebben wel waarde. Als je merkt dat iets de waarheid niet is, wil het niet zeggen dat het geen waarde heeft. Als we zoeken naar waarheid, dan zoeken we dus eigenlijk naar waarde-heid. Meneer waarde-heid, wie bent u ? Hij heeft zijn domeinen. Het is een vreemde man. Hij is klein en heeft een platte hoed op, en kan zich heel breed maken, en tot een box worden. Hij leeft in kistjes en laatjes. Hij floept er zo uit. Hij gaat in en uit, en verandert erin. Meneer waarde-heid, wie bent u ? Hij kan heel dun worden en heel dik, heel lang en heel klein. Zijn domein is een puzzeldomein. Hier wordt gepuzzeld. Hier is het stil. Shhh, heel stil moet je zijn. Verdwalen doe je, veel verdwalen, om vervolgens je weg te vinden. Eerst moet je verdwalen, want je was niet op het juiste pad. Je groeide op op het verkeerde pad, dus het is maar goed ook dat je afdwaalde, en nu ben je hier. Meneer waarde-heid is vrede-heid. Het is een vreemde vrede, een vreemd geluk. Het is een puzzelvrede, een spelvrede. Meneer waarde-heid is een spelmaker. Het is slechts een sieraad van moeder natuur wat ze tot ons heeft gezonden. Het sieraad is natuurlijk en subtiel. Het sieraad is ingetogen. 'Uw sieraad zij niet uitwendig: het vlechten van haar, het omhangen van goud of het dragen van gewaden, maar de verborgen mens uws harten, met de onvergankelijke tooi van een zachtmoedige en stille geestelijkheid, die kostbaar is in het oog van God.' 1 Petrus 3:3-4 Sieraad is in het Aramees sbat, verbonden aan de sabbath, oftewel het rusten in God. Wij mogen rusten in het sieraad van de hogere kennis, van de hogere puzzelkennis. Hierin ligt de ware schoonheid, en alle schoonheid die daarbuiten valt is vals en ijdel. Er ligt alleen schoonheid in de waarheid, in de waarde-heid. Dat is ook in de Egyptologie wat het woord 'mooi' betekent : de wet en de waarheid is de schoonheid. Dat is de hemelse esthetica. Je mag komen tot de natuurlijke, hemelse schoonheid van de puzzel en van het puzzelen. De valse schoonheid van de stad leidt slechts tot verderf. Wat is dan in het Aramees 'het vlechten van het haar' ? In de grondtekst spreekt het over een bepaalde demoon die alsmaar in cirkeltjes gaat. Probeer je cirkeltjes te doorbreken. Dat is wat Petrus oorspronkelijk zegt, en wat de ware schoonheid is, namelijk die van verbeeldingskracht, van progressiviteit en innovatie, het doorbreken van de cliché's. Schoonheid is dus 'anders zijn'. Zo ontstonden ook de supersterren van de tachtiger jaren, omdat die anders durfden te zijn. Ze kwamen uit een andere wereld. Ze gaven een nieuwe definitie aan wat schoonheid was. Als Petrus het heeft over het omhangen van goud dan heeft hij het in de grondtekst over het valse goud van de fabricaties, van ijdele verbeeldingen zoals we in de stad tegenkomen, van vooroordelen en roddel, van dingen uit het verband rukken, oftewel het samensmeden van afgodsbeelden die afbreuk doen aan de waarde-heid. Dit afgodsbeeld, stelt Petrus, is het materialisme, en geld. Als Petrus het dan over gewaden heeft, dan heeft hij het in de Aramese grondtekst over extremisme. Als Petrus het dan over de verborgen mens heeft, dan heeft hij het over de mens die dingen in het geheim doet, die zijn linkerhand niet laat weten wat zijn rechterhand doet. En de stille, zachtmoedige, nederige geestelijkheid omschrijft Petrus in de Aramese grondtekst als de geestelijkheid van een kind, de kinderlijke verbeeldingskracht die niet gelijkvormig is aan dat van de aarde. In een kind vinden we daarom nog vaak de oorspronkelijke hemelse schoonheid van de waarde-heid terug. In de volwassene is schoonheid vaak bedrog en ijdelheid, allemaal voor het oog van de ander. God openbaart de ware schoonheid van de waarde-heid alleen maar aan kindekens. Lukas 10:21 Gij hebt deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen, doch aan kinderkens geopenbaard. voetnoten :
768 Online Touch Home