God, hemelse, hogere kennis, u kent onze nood, onze pijn en onze angst, Ook kent u onze depressie en eenzaamheid, omdat u ook daardoor heen bent gegaan, maar het was ook een gids. We mogen naar deze innuendo's kijken als een weg door de wildernis naar het beloofde land. De mate van leven is de mate waarin je jezelf verplaatst in mens, dier en natuur. Het zijn namelijk delen van jezelf. Dit is een belangrijke basis van het gebedsleven, het gedachtenleven en studie leven. Het is niet genoeg alleen maar boos te zijn over het lijden en onrecht van de naaste, van mens, dier en natuur, maar het is ook belangrijk jezelf in hen te verplaatsen. 'Elkanders lijden dragen wij.' Het is dus belangrijk dat wij niet alleen maar strijders zijn, maar ook lijders. Alleen in het lijden is er openbaring. Ik had een droom of nachtgezicht over een hond met een bril op. De hond is een beeld van het lijden en meelijden, en de bril is een beeld van openbaring. Het is belangrijk hier op een pastorale manier naar te kijken, oftewel een betrokken manier, en niet klinisch, niet onverschillig. Daar komt het beeld van de goede herder bij kijken, een beeld wat al in Egypte bestond, namelijk dat de herder voor zijn schapen en zijn andere dieren strijdt, en daardoor soms ook flink verwond kan zijn door roofdieren. Ook draagt hij zijn schapen en zijn andere dieren, als beeld dat hij met hen meelijdt. Wij kunnen alleen contact hebben met de goede herder als beeld van leven in de mate waarin wij als de goede herder zijn naar anderen, naar mens, dier en natuur. Dit is wat zachtmoed en zachtmoedigheid is. We hebben het dan niet alleen over de goede herder, maar juist ook over de goede herderin. Gaat lijden en onrecht zomaar weg ? Kun je er van vluchten, naar een soort eiland waar lijden en onrecht helemaal niet bestaat ? Nee. Je moet er dwars doorheen, totdat je in de verhalende realiteit erachter komt, en dan mag je je weg leren vinden in het verhaal. Het lijden, meedragen en meelijden brengt ideeën, en met deze ideeën wordt je wereld gebouwd, door het beeld van de goede herderin. hoofdstuk 43 een lamp voor mijn voet De wereld is een schouwspel van archetypen die een hoger filosofisch model vertegenwoordigen. We kunnen denken aan de schoorsteenveger als een beeld van het lijden aanvaarden voor een hoger doel. Mensen zijn machines. Denk niet dat ze zomaar wat verzinnen. Er zit een mechanisme achter. Overwinningen zijn uitpuzzelingen van deze dingen. Er is geen daadwerkelijke overwinning door het gebruik van brute kracht. Johannes, of Yohanan in het Hebreeuws, van het wortelwoord Hannah, de moeder van Samuel die een profetenschool had, leidde de mens tot de wildernis, en door de wildernis. In het Egyptisch was dit JN-P, oftewel Johannes de Put, als beeld van de gids door de onderwereld, ook wel Anubis genoemd, de zwarte hond. Op dit pad mogen we niet omkijken door het vlees, want dan zouden we net als de vrouw van Lot in een zoutpilaar veranderen. In de gnostiek stond hierom vaak ook Johannes de Put centraal, als gids, en ook Jezus kondigde aan dat het niet zomaar om hem ging, maar dat de mens moest wachten op de gids, het heilige geestelijke, en die kwam voort uit
870 Online Touch Home