890

vietnam gestuurd in de eeuwigdurende oorlog tussen het communisme en het kapitalisme. Waar liep het ergens vast ? De flower power was ervoor tot herstel van de natuur volkeren. De bloemen van context en samenhang moesten worden tot veren van overzicht en missing links. Je kunt niet eeuwig in cirkeltjes gaan, want je moet ook opstijgen, opgenomen worden, tot de veren komen. Bloemen worden tot veren. Daarvoor staan de indiaanse volkeren symbool. Het is niet letterlijk. De vur laat dit symbolisch zien als het komen tot de rode veer. Dit was een gebod (14:23). Bloemen worden tot vlinders, en dan tot veren. De vur zegt in boek 7, de diepte : 4.Van jongs af aan heb ik gestreden. Nu ben ik rijp het wapen te smeden. Veel bloemen heb ik zien sterven. Veel bomen heb ik zien wegzinken. De pijlen op mijn boog zijn scherp, terwijl er liederen branden op mijn tong, komend van een stil huis. Tijdenlang heb ik gezwegen, en Eeuw'ge woorden aan elkaar geregen. 5. U doorsteekt mijn wonden tot verdoving. Mijn haren staan in vlam. Laat ons tezamen zijn, en baden in de koele melk van rozen. 9. Waar zij de honger stierven, zo vol van honing zijn zij nu, veilig bij de bijen en bloemen des hemels. 10. Kom vlucht met mij. De dagen van de honger hebben honing voortgebracht. Kom waar zoete waarheid dwaalt, in 't hart van de diepte. Kom, haar armen wijdgespreid, als zoete honing op haar dekens, als open boeken rijzen zij, van het woord op haar tong. Kom, grotere diepte is zij, door daken heen breekt zij, om de kinderen naar huis te brengen. 11.Door bloemen heen, de waat'ren van grote diepte, boeken van honing openen zich voor u, als de spelers van de nacht, om hen allen thuis te brengen. 12.Om naakt tot het paradijs te gaan, omhuld wordend door het woord. Kom, de honing volgt zij, druipende van haar mond en tepel. Komt, de melk van 't woord, dat is zij. 20.Uw woord druipende van honing, totdat de nachtvlinder oprijst. 21.Met mijn hoofd in bijennesten raakte mijn tong het zoete, om eeuwig in u te sterven, totdat de nachtvlinder oprijst. 48.Draden van de honger gesponnen, vanuit Temet is het heil gekomen. 49.In een doodstrijd bevond ik mij, alles wat scherp en hard was plette mij, tot tederheid mij vond. 50.Witte roos, tederheid na de steek, zachtheid na de dood, in bitterheid waar ik bezweek, van honger tot honger ging ik, in Temet vond ik heil. 52.Een veer raakte mij aan, 53.Witte roos, tederheid na de steek, wonden veelvoudig gestoken, nu spiegelt het dan in de wind, al die gezichten die ik was vergeten. 54.Laat dan het woord in u oprijzen. En het eerste gebod is te lijden met uw moeder. En het tweede gebod is met Haar te strijden. Het is om te leren en te onderrichten, en het is om u te heiligen en reinigen in ijs. Het is om te luisteren naar het jonge. En gij zult de wet vervullen. Het proces bloem – vlinder – veer wordt hier beschreven en gaat diep. Wonden worden hiervoor veelvuldig doorstoken, en wat fragiel is wordt verplet, aan het kruis en in de oorlog waar we doorheen moeten, waar de stampende machines van 1984 zijn. Het is totaal genadeloos. Het is het lijden van de natuur moeder, en zo is er zowel een lijdensoproep als een oorlogsoproep en hierin mogen we geen deserteuren zijn, naar de drugs grijpen. Het kruis heeft haar eigen medicijn. En aan dit zakje medicijn hangen veren. Kennen wij het geheim van de veer ? De tweede bijbel spreekt er veelvuldig over. Wij moeten diep doordringen in de bloemenvelden totdat de vlinders ons opnemen en ons inwijden in het geheimenis van de veer. Ook vlinders zullen dus weer de cocon ingaan, opdat zij worden tot veren.

891 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication