allemaal overboord te gooien. Dat is een brug te ver. Het is luiheid, puzzelluiheid. Ik heb in het werk van Calvijn hemelse bronnen gezien, die leven geven, als fonteinen in de natuur. In de theologische dialectiek spreekt God, de natuur zowel door het woord van God als het woord van mensen. God kan spreken door onfeilbaarheid en feilbaarheid, en met kromme stokken rechtslaan. Het is maar goed ook dat God door de aarde spreekt, want anders waren we hopeloos verloren. We moeten alleen gevoelig worden voor de patronen, voor de semiotiek, de taal en vertaling der tekens. voetnoten : [1] De Schaapskooi van Christus aangetast door twee wolven, en verdedigd door H. DE COCK. ulrum, 1834 – p.13 hoofdstuk 61 … en geld was niet meer – leven op de paradijs aarde Theologie is de sluiers van de psychologie, de beeldspraak van de ziel, de kunstvorm van de ziel. Theologie is dus niet het wezenlijke, maar een uitdrukkingsvorm, een taal, als een medium om dieper in de ziel door te dringen. Theologie is het voorhangsel van de psychologie. Psyche is een gevaarlijke macht op zichzelf, en daarom is de psychologie van belang, de wetenschap van de ziel, maar we hebben gezien hoe corrupt de markt-psychologie is. De markt-psychologie is de oorzaak geweest van de totale vernietiging van de ziel. Daarom is de opname in de psychologie zo belangrijk, maar wat is de opname ? De opname is een d-day in de psychologie. De daadwerkelijke opname en d-day is de psycho-analyse, waarvan Freud een enigma is. Het gaat dan niet zozeer om Freud als persoon, maar als abstract model, een model wat wij ook gebruiken. Freud staat voor vr-d, oftewel vur-day, de dag van de natuurkennis. De ware d-day is dus Freud, psycho-analyse. De opname is dus niet zomaar een loze ervaring. Het is niet zomaar een gevoel. Ook de watersnoodramp van 1953 is hiervan een beeld, waardoor de mond van Nederland, Zeeland, werd doorboort, besneden, oftewel als beeld van het zwijgoffer, wat tegelijkertijd een luisteroffer is. We kunnen wel allemaal hocus pocus gaan doen, en abracadabra zingen, maar d-day is iets heel practisch : psycho analyse. Ook op de theologie moet psycho analyse toegepast worden. De zegels moeten verbroken worden, het voorhangsel moet scheuren. Psycho-analyse is geen zoetsappige bezigheid. In grote woede komt psycho analyse tot stand, zoals Jezus ook woedend kon zijn om de markt-religieuzen uit te drijven, en ook Jeremia werd apart gezet in grote toorn. Woede is een beeld van passie. Zonder hemelse woede kun je de schapen niet tegen de leeuwen, de beren en de wolven beschermen. Ook David had deze hemelse passie. In de naam van de hemelse woede zijn de geestelijken geroepen het vleselijke uit te drijven. Ze kunnen daar niet zomaar onverschillig blijven staan. Psycho analyse is een oorlog. In het oude testament was het heilige geestelijke, ruwach in het hebreeuws, of ruh in het aramees, de hemelse en profetische woede, oorlogszuchtig en inspirerend. De kern van het evangelie is niet alleen maar berouw en boetvaardigheid over de zonde, maar woede tegen de zonde, het oorlogvoeren tegen de zonde. Dat is wat het verzet is.
915 Online Touch Home