ik ken ze niet eens meer bij hun naam. Ze zien mij niet, ze zijn te ver weg, als de morgen nu maar komt, dan ben ik voor altijd weg. 199. We kunnen niets voor altijd dragen, aan het einde der dingen zijn we vrij. Herinneringen draag ik bij me, ook zij zullen vergaan. Waar grijp ik naar ? Alles gaat voorbij. 200. Ik kan niets vasthouden. En als ik het doe, doet het pijn. Nee, ik laat alles los, voordat het mij loslaat. Ik ben te bang om nog eens te vallen. Ik ben nu ver weg, niets kan me meer raken. Ik kan niet meer grijpen, ik ben verlamd, maar nog steeds sta ik stijf, Fragmenten aan het einde van de dag, spiegelingen van het verleden en toekomst. 201. Ook nachten gaan voorbij, en dingen worden kouder, Een nieuwe vogel vliegt, achterlatende zijn pasgeboren jongen. Alles gaat voorbij, en scherpe dingen worden zachter, alles gaat voorbij, ook de herinnering tussen jou en mij. 202. Zoveel woorden van elkaar gebroken. Ik weet niet waar zij mij leiden. Ik kan het niet verstaan. 203. Als een bloem in een diepe vallei. Op mijn benen kon ik niet meer staan. 204. Zoveel pijlen schieten er door mijn hoofd. Ik verlies mijn zicht. Ik kijk naar mijn hersenen, als naar bloesem, Ik ben niet meer in de zee. 559 Dromend glijd ik in een oerwoud, maar het brokkelt af in mijn handen, totdat alleen een rode lijn overblijft. 205. Rood zover het oog reikt, die rode lijn, Als een rood pad door de wildernis. Ik staar naar de pijlen. Ze brachten mij over de zee. 206. In een zee van leugens lag ik, maar de pijl maakt alles anders, totdat ik de rode lijn weer zie. De lange weg naar huis nemen. Je leeft binnenin jezelf in de rode bron. Terug in de Orion bron, Betelgeuse. 207. Er is een prisma waardoor de Orion bron zich afzonderde en ging emaneren tot lagere vormen, alhoewel de pit bewaard bleef, de rode bron. Vandaar dat de mens moet terugkeren, over de grote zee. 208. Het eeuwige leven is kennis, die tot touw wordt en vandaaruit naar beneden stroomt. 209. Zoek de dingen die boven zijn, en de hemelse prisma. 210. De nieuwe (diepe) mens is die prisma. 211. Deze prisma is in de diepte van de woestijn, in het diepste van de nacht, waar alle realiteiten ombuigen en in elkaar overvloeien. Het is als de
560 Online Touch Home