825

Zij lachen, opdat ze kunnen geloven dat ze iets hebben, Maar ze hebben niks meer, Slechts ijdelheid in de wind. 7. Iedereen draait maar in cirkels, Ze zijn aangestoken door iets vreemds, En het vreemde liegt tot hen. 8. Nu ben ik in het woud, Waar de rover loert, Zij verscheurden mij 9. Waarom sterft het geluid in de duisternis, Waarom leidt kou mij altijd weg, Bezit is maar tijdelijk 10. De grootbezitters zijn hun eigen prooi, beesten die zichzelf verslinden 11. Groot bezit is een bedrieger, slechts bloesem, groeiende in het water 12. De kou leidt veel verder, tot de velden der waarheden achter de leugens. 13. Je kunt alleen maar zaaien, opdat zij dromen zullen dromen … 17. Een boot verloren aan de kust 1. Deze golven zijn woest. Ik spoel aan op een eiland. Ik wrijf het water uit mijn ogen, en zie een nieuwe wereld. Het oude is voorbijgegaan. 2. De mens is totaal blind in de duisternis, en de blinden geleiden de blinden, 825 Men is totaal ziek in de duisternis 3. Hier lijken alle wegen te stoppen, je kunt alleen nog naar beneden kijken, je kunt hier alleen nog verder dromen en verder verzinnen, want er komt niks meer bij 4. Hier is alles gestopt, Hierop moeten wij onze wereld bouwen 5. De meningen zijn verdeeld, de markten worden gebouwd, hier dobbelt men, hier doet men een gooi en een gok, hier kroont de dwaas zichzelf, met de kroon van waanzin 6. Ik hang tussen bed en boot, tussen bed en land. Ik kan alles zien, als in een hemels gezicht, de hemel gekomen, terwijl ik tussen bed en wildernis hang 7. Hij hoort de stem maar verstaat het niet, hij slaat zichzelf maar treft niet, als hij steekt is het altijd de ander, de kroon van verwarring doet hem stotteren, hij is naar zichzelf op jacht, hij zoekt naar zichzelf in de boeken, de boeken van de duisternis 8. Deze jongen heeft bloesem in zijn haren, en een wildernis pad ligt voor hem, wat halverwege ophoudt te bestaan, want dan is hier niets dan wildernis, geen paden meer 9. Hij moet zelf zijn weg vinden, waar ben ik nu ? Vraagtekens in de duisternis, wachtende op een nieuwe dag, die maar nooit schijnt te komen,

826 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication