eenzijdigheid van je weg te laten vallen. 18. Kinderen van de eeuwige kennis 1. Aan jezelf werken betekent het minder worden en empathie, het afdalen om los te komen van je valse, vleselijke opgeblazen zelf, om dan je verloren collectieve zelf te vinden wat rondhangt in alles om je heen. 2. Het gaat in het toetsen om de zelfverloochening, en dat heeft alles met empathie te maken en boetvaardigheid dat je het gestolene, dat waarmee je je hebt volgevreten, alle onverschilligheid, loslaat, om weer een zuiver zicht en begrip te krijgen. De minste zijn. 3. Als dat er niet is, dan heb je geen zaad om te zaaien. Wij komen altijd van onderen, niet van boven. De mens moet minder worden, niet meer. 4. Het plaatsvervangend lijden is je zintuig, en dan ga je dingen onderscheiden en door dingen heenprikken, want het plaatsvervangend lijden neemt de onderste plaats, dus dan kom je tot de minderheden, en degenen die achter de schermen lijden, dus de natuurkrachten, moeder natuur, enzovoort. 5. In die zin help je jezelf door naar de basis van zelfverloochening, boetvaardigheid, teruggeven van gestolen goederen te gaan, om weer een geheel te vormen met de bescheidenen en zachtmoedigen, wat een deel is van jezelf. 6. Al het andere van wie het eerst komt die het eerst maalt enzovoort zal wegvagen. Aan jezelf werken is dus nooit iets egoistisch. 7. Je komt tot het hogere verband juist om alle 862 8. Je helpt door de kennis te helpen, de hogere verbanden. 9. Het vlees verzint altijd weer uitvluchten. Het eenlingenschap is potentieel levensgevaarlijk. Het kwaad is vol met gnosis, en dat is het bedriegelijke ervan, maar die misleidende, verscheurende macht zit ertussen, opportunistisch, en hij houdt de uiteindelijke hogere gnosis verborgen, omdat er geen empathie was, maar allemaal het zelf, en dat is dus helemaal geen zelf meer. Allemaal zelfbedrog. 10. Empathie, plaatsvervangend lijden, het zintuig van het lijden, het ene herkennen in het andere, de wijsgeerlijke liefde tot het vreemde, is niet iets zoetsappigs, maar een worsteling, in de geestelijke arena. 11. Ware empathie prikt door het valse heen, en zal altijd weer tot de diepere lagen gaan, de bedriegelijke maskers eraf scheuren, zodat het zaad komt waar het moet wezen. 12. Het is dus geen selectieve empathie, maar doelgericht. Het zal niet voor het verkeerde doel lijden, geen tijd verspillen, niet op de verkeerde plaatsen uithangen. Je toetst altijd dingen aan de het verband, niet aan het eenzijdige lagere zelf. Het gaat om een volkomen offer, volkomen jezelf geven en geen reserves erop nahouden, of van ja later, of eerst dit, eerst dat. 13. Dat houdt dus in jezelf niet voor de gek houden, nederig zijn, dingen afwegen en onderzoeken, niet overmoedig naar allerlei middelen grijpen. 14. Het gaat over nodige karaktereigenschappen die er moeten zijn en die verbonden zijn aan strenge voorwaarden. 15. Egoisme ligt aan beide kanten van het touw op
863 Online Touch Home