161

Tussen de donderbloemen, Staat een blauw standbeeld, Het beeld van loon 5. Terwijl ondergrondse treinen door de muren van de stad heenbreken, Door de muren van je hoofd, Dan zingen de bloemen weer, Dan luiden de klokken weer, Met klepels van zuivere, edele metalen 6. Het zal wel ingewikkelder zijn dan wat ik nu denk, Dit standbeeld is als een televisie in mijn hoofd, Een loons-televisie, voortkomende vanuit de wespenzeeen, Teveel op dezelfde plaats gestoken 7. Ze hebben me stijf gespoten, maar ik draag nu de bloemen van het lijden. 161

162 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication