238

kracht en kennis, als het rode dat van de heuvelen druipt. Ik voer oorlog in gerechtigheid, en in kennis. Ik breng het rode tot de bergen en de rivieren. Gij dan zult het rode der aarde voort brengen, het vuile rode van diep onder de grond, en het rode ijs. 5. Gij die het hart opdroeg tot een vreemde God. De kus der leugen zette het vuur aan, brengende het liefdeslitteken. Wie bracht jou naar de overkant, wie maakte jou als brandend zand. De littekenen der liefde zijn als vuur. Wie heeft jou gevonden en wie sloeg jou stuk ... Wie gaf jou de kus des doods ... Zij heeft mij vermoord door een kus ... Zij raakte mij aan in moedertaal, de oplossing zoekend .... In jouw leugenboot vertrok je ... in jouw leugenboot verging je, met je armen uitgestrekt tot de laatste dood .... Zij gaf mij een leugenstrand, een vermakelijke woning ... Tot Zkum ben ik gegaan ... 6. Zij brengt mij tot de dieptes van het bestaan ... Maar de kus van pijn leidde mij tot Zkum, tot een nieuwe wereld .. ik hoor je woorden met mijn hart, en ze cirkelen door mijn lichaam, het maakt me duizelig ... je woorden zijn als vuur ... is er leven in je ... Mijn hart bloeit en groeit ... 7. Was 't maar weer nacht ... want deze gezichten branden mij, erger dan ik had verwacht ... Eenmalig bewees jij liefde aan mij .... De leugen is je lot ... 8. Zij verbergen hun waarheden tussen raadsels ... en vinden elkaar terug op verborgen en afgelegen eilanden ... Spreek tot mij in raadselen, ... leidt mij door de wildernissen van het leven ... Ik voel je door jouw raadselachtige taal ... een taal van leugens en van pijnen ... Leer mij die taal verstaan ... Je taal is wild en gevaarlijk ... woest, want je wilt geen indringers ... 238

239 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication