36. Na een tijdje begon hij erg moe te worden. Het was hier een beetje donker, en speelkaarten stonden voor hen. 'Welkom in de piramide,' sprak één van de speelkaarten. Ook de speelkaarten hadden wat kaarten in hun handen. 'Trek een kaart,' zei de speelkaart tegen hem. 37. Hij trok een kaart. 'Weet je wat je hiermee kunt doen ?' vroeg de speelkaart. Hij keek de speelkaart een beetje verbaasd aan. Hoe moest hij dat nou weten, en wat was dit voor een raar spelletje. 38. 'Nou, zeg op,' sprak de speelkaart, 'waar ga je je kaart op gebruiken ?' Hij dacht na. 39. 'Vlug,' zei de speelkaart tegen de anderen, 'nu jullie.' De ander trok een kaart. Er stond een vrouw op. 40. 'Kom mee,' sprak de speelkaart. Ze kwamen in een enorme zaal terecht. Hij keek zijn ogen uit. In de verte hing mist, maar hij kon een heel klein beetje de muren zien. Er hing prachtig behang op met allerlei tafereeltjes en bijzondere patronen, zoals hij ze nog nooit had gezien. 41. 'Wil je wat rood sap ?' vroeg de speelkaart. De fles was als een kruik, en er borrelde rood sap in. 42. 'Eh pardon,' zei hij, 'we zoeken eigenlijk alleen maar naar een eeuwige kool die voor altijd kan branden.' 43. De speelkaart keek hem aan. Even was het een tijdje stil. Toen klapte de speelkaart in z'n handen, en droeg z'n speelkaarten op de eeuwige kool te halen. Na een tijd kwamen ze terug met een enorm grote kool. Bij de speelkaart aangekomen sneed de speelkaart er een klein stukje af, en gaf het aan hem. 'Alsjeblieft,' zei de speelkaart. 44. Ze moesten door een lange hal, richting een andere zaal. Bij de deur van de zaal aangekomen stopte de speelkaart de grote kool in het grote slot, en langzaam ging de deur open. Ze waren nu aan de andere kant van de zaal, door een andere deur binnengekomen. 45. De kool brandde niet. Voorzichtig rolden ze de kool naar binnen. 256
257 Online Touch Home