96. 'Ik was even ver weg,' zei hij. 97. 'Ver in je dromen,' sprak ze. 'Maar met jou ben ik ook ver,' zei hij. 'Dit is allemaal een droom. De skeletten verkochten mij aan jullie.' 98. Ze knikte. De droomsteden waren slechts de illusies waarin de zee van bloed overliep, dus hij was niet echt dood. 99. Hij nam wat van het drankje wat ze voor hem had gemaakt. Ze had ook een wat sterker drankje gemaakt, maar dat nam hij niet. Hij was nog niet zo lang geleden gescheiden. In de paar jaren na de scheiding woonde hij in opvangcentrums, en nu woonde hij eindelijk op zichzelf. Hij kon het leven weer aan, alhoewel hij zich nog steeds zwak voelde, en soms bang. Hij wist niet waar die angst vandaan kwam. 100. 'Ik weet dat het allemaal best goed gaat,' zei ze. 'Je kan je goed redden. Natuurlijk zul je je ups and downs hebben, maar alles zal over het algemeen steeds beter gaan. Hier heb je je eigen leven.' Hij knikte. 414
415 Online Touch Home