25. De hartepijn in het spel is de weg tot het land van namaak, Waar alle pijn wegsmelt 26. Allen die stierven in het spel, kunnen nu de verhalen lezen, Er is altijd een groter spel, met betere regels 27. Witte Laarzen staart naar me, Het was een lange tocht, Ik kijk naar het schilderij, Daar staat ze in de wildernis, En de lucht is donker 28. Witte Laarzen staart naar me, Ze laat me een blauwe roos zien, De blauwe roos leidt tot het land van nonsens, Waar al het recht heerst, Terwijl de groene roos terugleidt tot de literatuur 430
431 Online Touch Home