77. 'Deal of niet ?' zei ze ineens wat strenger, alsof ze op het punt stond weer te vertrekken. 'Je zal er spijt van hebben als je me laat gaan.' 78. Ik zuchtte. 'Goed dan,' zei ik, 'dan kunnen we elkaar ook wat beter leren kennen, en dan leg jij mij de geheimen van deze omgeving uit.' 79. Ze glimlachte. 'Afgesproken,' zei ze. 'Je zal er geen spijt van krijgen.' 80. Ik was helemaal op mijn hoede voor deze vrouw. Maar ze had gelijk : Ik kon haar niet zomaar laten gaan. Misschien had ik haar wel nodig. Ik maakte een tent van ijsvarken-huid, en liet haar eerst een tijdje rusten. 81. Even later ging ik ook rusten in mijn tent. Na een lange tijd werd ik wakker en zag donkerhuidige vrouwen om me heen. Ook de vrouw die ik had toegelaten zat bij me. 'Dit zijn mijn stamgenoten,' zei ze, 'van het vrouwenschip.' 82. Ik bekeek ze van top tot teen. Ik had een vreemd gevoel in mijn buik wat ik niet kon beschrijven. Het intimideerde mij een beetje, dat plotseling zoveel vrouwen in mijn tent waren. 'Kunnen ze blijven ?' 450
451 Online Touch Home