487

106. DE VERGETELHEID 1. De rode zon wordt duister in de nacht, De rode zon spuit vrees en woede, De rode zon klimt op tot de overwinning, De zon van bloed spat uit elkaar boven de zee, Om de wateren tot bloed te maken, De zeeen worden van bloed 2. De ogen der meesters vallen uit, Zij zinken in vergetelheid, De zon van bloed is verschijnende, Zwart wordende in de nacht, Om woede en vrees te spuiten 3. Zij verzamelt schedels in de duistere nacht, Zij draagt hen tot de rivier, Om hen op palen te steken, 487

488 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication