17 Maar op de berg Sion zal er ontkoming zijn, en die zal een heiligdom wezen; en het huis van Jakob zal zijn bezittingen weer in bezit nemen. Calvijn noemt dat uiteindelijk alles bezit is van de hemel. Het koninkrijk behoort aan God. Daartoe is het hemels zoonschap dus ook zo belangrijk, dat we niet meer het bezit zijn van de vleselijke aarde, maar van de veel grotere moeder in de hemel. Calvijn noemt in zijn gebed bij de bespreking van Abadja de broederlijke welwillendheid die we jegens elkaar dienen te betrachten, want het hemelse volk is verstrooid en verscheurd tot een verschrikkelijk schouwspel op de aarde. Calvijn roept op tot de ijver om elkaar te helpen en geduld te oefenen. Als we kijken naar die narcistische aardse ouders dan zien we vaak ook een onwil om te werken aan hun relatie. Ze vechten vaak niet voor hun huwelijk, gooien er met de pet na, en denken allemaal heel gemakkelijk, de weg van de minste weerstand, als een tuinhekje wat je open en dichtdoet. Zo worden door overmoedige scheidingen, waar niet voor gevochten is, ook veel kinderen innerlijk verscheurd en komen in de vreselijkste emotionele innerlijke problematiek terecht. Mijn hart is bij deze kinderen. Je moet blijven vechten voor je huwelijk totdat je niet meer kan, al is het alleen maar voor je kinderen. Als ouders elkaar niet lief kunnen hebben, hoe kunnen ze dan hun kinderen liefhebben die hun vlees en bloed zijn ? Als je dan je best hebt gedaan, maar de ander blijft er met de pet naar gooien, dan is het op een gegeven moment af, want dan heeft de partner in principe zich gewoon verhard in overspel tot de afgoden. Door overspel komt er uiteindelijk automatisch al scheiding. Het is dan ook niet meer vol te houden. Toch hield Hosea het met een overspelige. Maar aardse huwelijken zijn uiteindelijk niet vol te houden. Als de een geestelijk is en de ander vleselijk dan is het een ongelijk span, en dat gaat dan vanzelf breken. Iedere situatie is weer anders. Maar narcistische ouders die niet voor hun huwelijk strijden voor de kinderen haten hun kinderen, zodat ze zichzelf, hun eigen begeertes, meer kunnen liefhebben tot zelfobsessie. Het narcisme is de verwoester van alles wat goed en recht is, en is als de stenen bloedzuiger, ijskoud en keihard, verzot op het voedsel van grote explosies, wat in principe gewoon de lust tot zelfvernietiging is, omdat dit de vleselijke extase van een lager bewustzijn brengt van ‘ik blijf op voldoende afstand om van dingen te genieten zonder dat ik er onder hoef te lijden.’ Soms is dat
135 Online Touch Home