iets van de natuur, en dat is de zorg van een moeder, omdat de zonde nu eenmaal de ziel bederft. Het is dus de bescherming door de moeder die haar kind limieten oplegt. Er is altijd een bepaalde mate van onvoorwaardelijke liefde van de moeder voor haar kind, maar een diepere relatie met de moeder is voorwaardelijk, komt van twee kanten. Er is echter nooit een situatie waarin God er niet meer is, ook al heeft een mens het goede totaal verworpen, dan is het goede er toch voor de mens, alleen de relatie kan dan niet te diep gaan, en de mens is dan bezig zijn levensbron uit te doven omdat een mens alleen maar waarlijk kan leven door het goede. Als de mens niet meer goed is : God is altijd goed. God is gewoon een ander woord voor het goede. DL 5:5 > Met zulke grove zonden vertoornen zij God zeer, vervallen in doodschuld, bedroeven de > Heilige Geest, verbreken voor een tijd de beoefening van het geloof; zij verwonden > ernstig hun geweten en verliezen soms voor een tijd het gevoelen van de genade, totdat > Gods vaderlijk aangezicht opnieuw over hen gaat lichten, wanneer zij door ernstig > berouw op de weg terugkeren. Genade is empathie. Als je leeft voor en door empathie, dan leef je ook tot empathie, en zul je groeien in empathie, totdat empathie je wezen is, en dan leeft empathie ook voor jou, omdat je het zelf bent. De ware godsdienst is empathie. Het is alweer zaterdag. We gaan verder met de bespreking van hoofdstuk 5 van de Dordtse leerregels, van kooi tot kooi, tot vrijzetting en vrede van Israel,
172 Online Touch Home